فضای آدرسی
آدرس های حافظه از عدد صفر شروع می شوند. اگر حافظه ای دارای n سلول باشد آدرس های آن از ۰ تا n-1 خواهد بود. کامپیوتری که سیستم عددی باینری را استفاده می کند برای بیان آدرس نیز همان روش را به کار می برد. تعداد بیت های آدرس تعداد سلول های قابل دسترس حافظه را نشان می دهد و ربطی به طول سلول ندارد. فضای آدرسی بیشترین میزان حافظه است که یک پردازنده می تواند آدرس دهی کند.
اگر آدرسی m بیت طول داشته باشد بیشترین تعداد سلول های قابل آدرس دهی ۲m خواهد بود.
