همانطور که در بخش قبل توضیح دادیم ، اسناد WSDL به زبان XML نوشته شده و به فرمت یک فایل XML نیز ذخیره می شوند . این اسناد شامل بخش های مجزا و معینی هستند که هر کدام برای توضیح بخشی از وب سرویس به کار می رود :یک سند WSDL ، وب سرویس را به وسیله المنت های اصلی زیر تعریف می کند . شکل کلی یک سند WSDL در جدول دوم نشان داده شده است :
<types>
این بخش ، تعیین کننده انواع داده ای است که وب سرویس از آنها استفاده خواهد کرد . برای مثال String .
<message>
این بخش ، اطلاعات مربوط به یک تابع یا پارامترهای آن را درون خود تعریف می کند .
<portType>
این بخش از سند WSDL ، معمولا رویدادها ، توابع و کلاس هایی که متعلق به وب سرویس است را نگهداری می کند .
<binding>
این بخش نیز ، فرمت داده ای یا پروتکلی که هر portType برای ارسال اطلاعات خود استفاده می کند را تعیین می کند .
