چرا آینده‌ی سرگرمی‌های خانگی به دستیارهای صوتی گره خورده است

به‌مانند تولد و مرگ انسان، تولید و نابودی یک تکنولوژی بازه زمانی خاصی دارد. در سال ۱۹۳۰ بیش از ۴۰ درصد خانه‌های آمریکا صاحب رادیو بودند، یک دهه بعد این میزان به ۸۳ درصد افزایش یافت. در آن روزگار، رادیو تبدیل به عضوی مهم در خانه‌ها شده بود؛ به‌طوری که میلیون‌ها آمریکایی هر روز برای شنیدن اخبار، سرگرمی، موسیقی، دنبال کردن رویدادهای ورزشی و تبلیغات از آن استفاده می‌کردند. رادیو برای اولین بار امکان دسترسی به پخش زنده اطلاعات را به اتاق‌های نشیمن مردم آورده بود.

 

رادیو

 

گوش دادن به رادیو جای خود را در بین برنامه‌های روزمره مردم باز کرده بود؛ به‌طوری که تبدیل به یک نیاز شد. استفاده از رادیو تنها به اتاق نشیمن محدود نمی‌شد و به جای‌جای خانه و مغازه مردم رسوخ کرده بود. همین ابزاری که شاید امروزه ساده به نظر برسد، تحول بزرگی در فرهنگ و سبک تفریح خانواده‌ها این ایجاد کرد. پس از جنگ جهانی دوم، داستان ابزاری جدید و جذاب به نام تلویزیون بر سر زبان‌ها افتاد. در اواسط دهه ۱۹۵۰ میلادی، به دلیل شرایط اقتصادی پس از جنگ تلویزیون به خانه‌های نیمی از مردم آمریکا راه پیدا کرد؛ این میزان در سال ۱۹۶۰ به ۹۰ درصد رسید. تلویزیون جایگزین رادیوی افسانه‌ای شد و از این پس سمبل سرگرمی خانگی در اتاق‌های نشیمن مردم لقب گرفت. تجهیزات جانبی مانند کنسول‌های بازی، کنسول‌‌های تلویزیونی مانند اپل تی‌وی، اتصالات وای‌فای و بسیاری از قابلیت‌ها و تجهیزات در این سال‌ها به تلویزیون اضافه شد تا امکانات سرگرمی آن کامل‌تر شود.

 

تلویزیون

 

برای بیش از نیم قرن تلویزیون مقتدرانه جایگاه خود را در خانه‌های مردم حفظ کرده است؛ اما به نظر می‌رسد رقیب بزرگی برای تصاحب سرگرمی خانه‌های مردم در راه است. گسترش روزافزون استفاده از دستیارهای صوتی مانند آمازون اکو و گوگل هوم ممکن است جایگاه تلویزیون را در خانه‌ها به خطر بیندازد. تاکنون بیش از ۸.۲ میلیون آمازون اکو به فروش رفته است و پیش‌بینی می‌شود امسال بیش از ۲۴.۵ میلیون آمازون اکو و گوگل هوم فروخته شود. این ارقام ابداً نزدیک به ارقام مربوط به تلویزیون و رادیو نیست؛ اما نباید فراموش کرد که این تازه ابتدای راه است. شایان ذکر است که آمازون اکو عرضه عمومی خود را از ماه ژوئن ۲۰۱۵ آغاز کرده است.

 

دستیارهای صوتی روز به روز در حال پیشرفت در نحوه تعامل و درک سخنان کاربرانشان هستند. تمام این پیشرفت‌ها با بهره‌گیری از هوش مصنوعی و با هدف نزدیک کردن تعامل سیستم و انسان به تعاملات واقعی صورت می‌گیرد. به بیان دیگر، به‌زودی مکالمات بین دستیار و کاربر از یک مکالمه ماشینی خارج خواهد شد. درک غم و شادی و شرایط مختلف و تصمیم صحیح سیستم در این شرایط با توجه به پیشرفت‌های اخیر در هوش مصنوعی دور از ذهن نیست. شرکت‌های بزرگ فناوری مدت‌ها است وارد کارزار نبرد دستیارهای صوتی شده‌اند. دستیارهای صوتی در گوشی‌‌های هوشمند به‌سرعت در حال پیشرفت هستند و عرضه رقبای جدی‌ برای آمازون اکو در سال جاری میلادی توسط این شرکت‌ها محتمل است.

 

دستیارهای صوتی

 

ممکن است برخی واقعیت مجازی و واقعیت افزوده را به‌عنوان ساکنین سرگرم‌کننده و جدید خانه‌های مردم بدانند؛ اما این تکنولوژی‌ها فعلا محدود به تجربه‌های خاصی هستند و هنوز سال‌ها زمان برای کامل شدن نیاز دارند. با رشد استفاده از دستیار صوتی در خانه‌ها، شاهد تغییرات زیادی در سبک سرگرمی خانگی خواهیم بود. یکی از ابتدایی‌ترین تغییرات، آسان‌تر شدن کارها با کمک دستیار صوتی است؛ به‌طوری که بر کسی پوشیده نیست صحبت کردن از تایپ کردن و استفاده از کنترل سریع‌تر است. اما اصلی‌ترین ویژگی این ابزار، یکپارچه‌سازی تمام اجزای سرگرمی خانه است.

 

گوگل هوم

 

به‌عنوان مثال، در نظر بگیرید هم‌اکنون برای استفاده از تلویزیون از کنترل، برای بازی کردن از کنترلرهای کنسول بازی و برای گوش دادن انواع محتوا از موبایل استفاده می‌کنیم. حال فرض کنید در آینده نزدیک به کمک دستیار صوتی کنترل کاملی بر محتوا و فرامین وسایل خانه خواهیم داشت. قابلیت‌هایی که این دستیاران هوشمند به سرگرمی خانگی اضافه می‌کنند، باعث ایجاد یک سیستم مرتبط و کارا از مجموعه وسایل خانه ما می‌شود. شاید هر کدام از وسایل ذکرشده به‌تنهایی هوشمند باشند؛ اما تصور کنید اتصال این ابزار توسط یک سیستم یکپارچه، چه تأثیری بر آسان‌تر شدن استفاده از آن‌ها خواهد گذاشت.

 

برای نخستین بار در ۵۰ سال گذشته، نشانه‌های ظهور یک سمبل جدید در سرگرمی خانگی دیده می‌شود. سیستمی که برای بچه‌ها کتاب می‌خواند، با شما بازی می‌کند و فرامین متنوعی اجرا می‌کند. شاید تلویزیون به‌صورت فیزیکی از اتاق‌های خانه‌ها حذف نشود؛ اما قطعا با پیشرفت دستیارهای صوتی دیگر درخشش همیشگی را نخواهد داشت. این سمبل از دنیای جدید و هوشمند تنها به کاربردهای سرگرمی محدود نخواهد شد؛ بلکه روزی فرامی‌رسد که این دستیارهای هوشمند در تاروپود خانه‌های ما رخنه می‌کنند.