پروژه گاروی

پروژه گاروی یه مشتری هوش مصنوعی که با هدف جایگزین شدن در فرایند طراحی به جای مشتریهای انسانی طراحی شده. این پروژه با اسکن کردن ارسال های محبوب سایتهایی که برای نمایش کار طراحان بوجود اومده اند کار میکنه. گروه تولید کننده پروژه گاروی تصمیم دارند اونقدر بهش داده بدن که نهایتا خودش بتونه نتیجه گیری کنه و طراحی انجام بده.
بهش به شکل یه بازی طراحی نگاه کنید.
سالها بود که طراحان بر اساس آزمایشات پراکنده مهر تأیید به تصمیماتشون میزدند، مثلا بر اساس واکنش کاربرها به سایتهایی با دکمه های سبز یا قرمز تصمیم میگرفتند که برای دکمه ها رنگ سبز استفاده کنند یا قرمز. مشتری هوش مصنوعی به طور طبیعی میتونه بر اساس معیارهایی که روی سایتهای مختلف پیدا میکنه یه خلاصه بنویسه.
وقتی خلاصه نوشته شد، گاروی پروژه رو به طور خودکار به سایتهای ذکر شده میفرسته و طراحان رو به کار میگیره. گروه طراح مشتری هوش مصنوعی تا نسخه ۱٫۳ (نسخه کنونی ۱۰٫۱۱ است) این پروژه یه چت بات تماس سرد (تماس تبلیغاتی که از شرکتها با مشتری بالقوه گرفته میشه) در خودش داشت تا بتونه مستقیما از طراحان و شرکتهای طراحی کار بگیره.
وقتی طراح به پروژه کار بده میتونه ازش به طور منظم حداقل روزی یکبار از طریق پیامک یا ایمیل بازخورد بگیره تا در جریان کارهایی که داره انجام میشه بمونه.
گاروی هویتشو از تعداد زیادی از کارمندهای تخیلی میگیره تا هویتش مبهم و ناشناخته باقی بمونه و طراحان بتونن از انواع کاملی از بازخوردهای مختلف برخوردار بشن. اینجا مدیر عامل بعنوان قدرت بزرگ فروش میشکنه. برای واقعی تر شدن، نظرات و دستورالعملهای شخصیت کارمند پروژه معمولا متضادند.