مصرف کننده در خواست پرداخت را از طریق متن پیام کوتاه یا کد دستوری می فرستد و هزینه اشتراک بر روی قبض موبایل یا کیف پول موبایل او اعمال می شود . فروشنده مورد نظر از موفقیت آمیز بودن پرداخت مطلع می شود و پس از آن می تواند مانند سابق هزینه را واریز شده بپندارد .
از آنجایی که یک آدرس قابل اعتماد برای تحویل داده نمی شود ، این کالاها اغلب بصورت دیجیتال با استفاده از سرویس پیام چند رسانه ای برای ارائه موسیقی خریداری شده ، زنگ ، تصاویر پس زمینه و غیره مورد استفاده قرار می گیرد .
خدمات پیام چند رسانه ای همچنین می تواند بارکد را اسکن شده برای تایید پرداخت توسط فروشنده به او ارائه کند . این به عنوان بلیت الکترونیکی برای دسترسی به رویدادها و یا برای جمع آوری محصولات سخت استفاده می شود .
پرداخت های تراکنشی در آسیا و اروپا بسیار محبوب گشته است ، اما در حال حاضر توسط روش های دیگر پرداخت همراه انجام می گیرد از جمله پرداخت های وب همراه (WAP) پرداخت های همراه مشتری (جاوا ME Android ) و قبض مستقیم صورتحساب موبایل به این دلایل :
. قابلیت اطمینان ضعف – پرداخت تراکنشی به راحتی می تواند با گم شدن پیام ، منجر به شکست شود .
. سرعت کم – ارسال پیام می تواند آهسته باشد و می تواند ساعت ها وقف فروشنده را بگیرد . مصرف کنندگان نمی خواهند بیش از چند ثانیه منتظر پرداخت بمانند .
. امنیت – رمز نگاری پیام کوتاه / کد دستوری در رابط رادیو به پایان می رسد ، سپس پیام متن فاش است .
. هزینه بالا – هزینه های بالایی در ارتباط با یان روش پرداخت وجود دارد .
. هزینه راه اندازی کدهای کوتاه
. پرداخت پول برای تحویل از رسانه ها از طریق سرویس پیام چند رسانه ای
. هزینه های حمایت از مشتری برای حسابرسی کاربری برای تعداد پیام های که از دست رفته و یا به تعویق افتاده است .
. نرخ پایین پرداخت ها – اپراتور هزینه های بالایی را در اجرا و حمایت از پرداخت های معاملاتی متحمل می شود که منجر به کاهش ۳۰ درصدی میزان پرداخت ها به فروشنده است .
. پیگیری کم در فروش – پرداخت پس از آن که پیام ارسال شده است و محصولات دریافت گردید ، مصرف کنندگان قابلیت های کمی برای انجام دارند . برای آنها به یاد داشتن خرید کالا یا چگونگی خرید دشوار است .
