امنیت کارکنان: کارکنان به عنوان افرادی که می توانند به طور مجاز و قانونی به امکانات، دارایی ها، سامانه ها و سایر افراد سازمان دسترسی داشته باشند، ممکن است به طور عمدی یا غیرعمدی اقدام به بهره برداری غیرقانونی و آسیب رساندن به آنها نماید. سازمان ها باید با شناخت تهدیدات داخلی و استفاده از یک چارچوب مشخص برای امنیت کارکنان، ریسک های ممکن را مدیریت نمایند. حضور کارکنان در اقدامات خرابکارانه، افشای اطلاعات و سرقت تجهیزات، می تواند نقش مهمی را در تخریب اعتبار، عملیات، بهره وری و مالی سازمان داشته باشد. ناآگاهی کارکنان در مورد مسئولیت های امنیتی شان و نقش آنها در حفاظت از سامانه ها و اطلاعات، موجب خرابکاری های غیرعمدی می شود. به عنوان مثال تلاش های مهندسی اجتماعی با هدف سو استفاده از کارکنان در دسترسی ها و دانسته های آنها، می تواند اثرات زیانباری را به همراه داشته باشد و اطلاعات حساسی افشا گردد.
بنابراین ایجاد فرهنگ اطلاع رسانی امنیت از طریق جلسات و برنامه های آموزشی مداوم به منظور ارتقا سطح آگاهی تمامی کارکنان از نقش ها، وظایف و مسئولیت هایشان، انواع حملات و روش های مقابله یک مقوله حیاتی است. همچنین سازمان باید در خصوص آشنایی کارکنان در استفاده از اینترنت اطمینان حاصل کند و تمامی ملاحضات و نکات امنیتی را در هنگام استفاده از اینترنت به آنها متذکر شود. به عنوان مثال در یک سازمان هنگامی که کارکنان از طریق یک ایمیل یا نرم افزار P2P فایلی را دریافت می کنند ممکن است با دور زدن سیاست های امنیتی، نا خواسته کدمخرب و ویروسی را وارد سازمان نمایند که برای مقابله با این گونه خطرات باید کارکنان آموزش لازم را در خصوص ویروس یابی فایل ها قبل از استفاده از آن و انتقال به شبکه، دریافت نمایند. همچنین استفاده از نرم افزارهای P2P که از VOIP استفاده می کنند مانند skype یا سایر نرم افزارهایی که می تواند با پروتکل های خاص فایروال را دور بزند، موجب ایجاد نقاط دسترسی آسیب پذیر در سامانه ها می شود.
