همان طور که می دانید به طور نرمال در هر زبان برنامه نویسی هر متغیری از نوع های شناخته شده است و تعداد بایت های معینی می گیرد. ++C یک نوع دیگر ارائه می دهد که در اکثر زبان های دیگر موجود نیست. فیلدهای بیتی (bit fields) اجازه دسترسی به بیت های تکی را می دهد.
یک فیلد بیتی در یک ساختمان عادی به صورت یک جزء unsigned به همراه علامت (:) و یک عدد که نشاندهنده تعداد بیت های فیلد است تعریف می شود.
مثال. متغیر linestatus یک بایت فضا اشغال می کند.
#include <iostream.h>
struct status {
unsigned changeinline: 1;
unsigned cleartosend:1;
unsigned inactive:1;
unsigned ringing:1;
unsigned signalreceived:1;
};
int main() {
status linestatus;
if (linestatus.cleartosend) senddata();
if (linestatus.inactive) dialnumber();
if(linestatus.ringing) answerphone();
return 0;
}
نکته:
اشاره گر به فیلد بیتی نمی توان داشت.
فیلدهای بیتی از نوع آرایه یا کلاس static نمی توانند تعریف شوند.
فیلدهای بیتی اجازه ارتباط مستقیم با زبان سخت افزار و خطوط ارتباطی را فراهم می آورند. این دستگاه ها داده ها را به صورت رشته ای ازبیت های منفرد می فرستند.
