در این قسمت قصد داریم که شما را با نوع دادهء string آشنا کنیم.باید بدانید که برای ذخیره رشته ها غیر از آرایه کاراکتری انتخاب های دیگری هم وجود دارد. ++C شیء string را برای متغیر های رشته ای دارد که برای استفاده باید فایل هدر ضمیمه شود. string متدها و خواص خود را دارد که می توانید استفاده کنید. خاصیت طول یکی از خواص string است.
مثال.
<include <iostream.h
#<include <string.h
}() int main
,”++ string stringA = “C
,” string stringB = “Is Cool
; cout << “Length of stringA = ” << stringA.length() << endl
; cout << “Length of stringB = ” << stringB.length() << endl
; return 0
{
روش دیگر برای کارکردن با رشته ها استفاده از اشاره گرهاست. برای این منظور کافی است فضائی در حافظه درنظر گرفته شده رشته ای که به null ختم می شود را در آن ذخیره کرد. اشاره گری به اولین کاراکتر این رشته به عنوان شروع رشته مشابه وقتی که رشته درون آرایه ذخیره می شود کار می کند.
مثال. وقتی دستور زیر اجرا می شود رشته جائی در حافظه ذخیره می شود و آدرس شروع آن در اشاره گر message قرار می گیرد.
;”! char *message = “Great Caesar’s Ghost
اعلان فوق مشابه تعریف زیر است:
;!” char message[] = “Great Caesar’s Ghost
