همان طور که در مقاله های قبل هم آموزش دادیم یکی از اشیای موجود در زبان برنامه نویسی ++Cشئ cout است.این شئ متعلق به کتابخانه iostream برای نمایش داده روی صفحه نمایش است. cout به کامپایلر فرمان می دهد که جریان بایت ها را به دستگاه خروجی پیش فرض که معمولا مانیتور است هدایت کند.
cout مخفف console output است.
بعد از cout علامت << قرار می گیرد که جهت متن ارسالی را تعیین می کند. در C سمبل << برای شیفت بیت های عدد صحیح به سمت چپ بکار می رفت. در ++C این سمبل برای انواع داده مانند int، float و رشته پشتیبانی می شود، چند مقدار با << بهم ریسمان می شود تا خروجی ارسال شود.
مثال:
;cout << “Some Text” << intvalue << floatdouble
این گرامر خاص ممکن است زیرا هر << درواقع تابعی را فراخوانی می کند که ارجاعی به یک شئ ostream را بر می گرداند بنابراین خط بالا درواقع اینکار را می کند.
;cout.<<(“some text”).cout.<<( intvalue ).cout.<<(floatdouble).cout
برای اینکه پیغام در خط جداگانه ای نمایش داده شود n را اضافه کنید. n به کامپایلر می گوید از یک خط جدید شروع کند. n یک نوع Escape Code است که برای فرمت بندی خروجی استفاده می شوند.
مثال: نمایش متن “Hello World!” روی مانیتور.
#include <iostream>
int main()
{
//print hello word on the screen
;”cout << “Hello World!n
;return 0
}
بعضی از کدهای escape در جدول زیر آمده است.
نکته
بیشتر از یک escape code می تواند در متن خروجی باشد.
نکته
اگر در یک رشته بخواهیم علامت گیومه (“) قرار دهیم به معنی پایان رشته تعبیر می شود بنابراین باید از یک Escape code استفاده شود.
مثال. در برنامه زیر عبارت ” escape keys ” درون گیومه و عبارت ‘ useful ‘ درون تک گیومه نمایش داده می شوند.
#<include <iostream
int main()
{
// the following code demo’s various escape keys
;”cout << “As you can see these ” escape keys ” n
;”cout << “are quite ‘useful ‘ a in your code a n
;return 0
}
برای تعیین شروع خط جدید بجای n دستور endl می تواند در انتهای خروجی ذکر شود. endl باعث خالی شدن بافر C++ می شود.
مثال:
#<include <iostream
int main()
{
;”cout << “You have previously used the n key to get a new line n
; cout << “However you can also use the endl command” << endl
return 0;
}
