وایمکس دو جزو اصلی را برای ایجاد یک شبکه عملی احتیاج دارد.
• ایستگاه مرکزی (BS) که به عنوان یک تکرار کننده عمل می کند و می تواند به اینترنت متصل باشد.
• مشترک/ کاربر نهایی که از دسترسی بی سیم با پهنای بالا از طریق ایستگاه مرکزی استفاده می کند.
وای مکس دو نوع سرویس بی سیم را ارائه می دهد.
• سرویس خارج از خط دید (NLOS): پشته های پروتکلی منطبق بر IEEE 802.16 MAC است. این نوعی از سرویس wi-fi می باشد که در آن یک آنتن کوچک روی رایانه مشترک ( کاربر) به برج متصل است. در این سرویس، وایمکس از فرکانس پایین تری مشابه wi-fi استفاده می کند. این فرکانس بین ۲ GHz و ۱۱ GHz می باشد. به دلیل استفاده از طول موج کوتاه سرویس NLOS می تواند از موانع عبور کند.
• سرویس روی خط دید (LOS) : در این نوع سرویس یک آنتن بشقابی بر روی سقف یا نقاط قطب یک برج وایمکس نصب می شود. این نوع ارتباط پر قدرت تر و پایدار تر می باشد و می تواند حجم بزرگی از اطلاعات را با خطای کمتر بفرستد. این نوع ارتباط از فرکانس بالاتری تا حد ۶۶ GHz استفاده می کند. در فرکانس های بالا تداخل کمتر است و پهنای باند زیادتری در دسترس می باشد.
با کاربرد آنتن های قدرتمند LOS، ایستگاه وایمکس می تواند اطلاعات را به رایانه ها و روترها بفرستند، البته روترها و رایانه هایی که فناوری وایمکس راپشتیبانی می کنند و در ۳۰ مایلی فرستنده هستند. ۳۰ مایل حداکثر محدوده مخابراتی وای مکس می باشد.