OSPF ( برگرفته شده از Open Shortest Path First ) یک پروتکل روتینگ IP است که دارای تمامی ویژگی های یک پروتکل link-state است .پروتکل فوق ، یک پروتکل روتینگ استاندارد باز است که توسط مجموعه ای از تولیدکنندگان شبکه از جمله شرکت سیسکو ایجاد شده است . در صورتی که در یک شبکه از روترهائی استفاده می گردد که تمامی آنها متعلق به شرکت سیسکو نمی باشند ، نمی توان از پروتکل EIGRP استفاده کرد .
در چنین مواردی می توان از گزینه هائی دیگر نظیر RIP ، RIPv2 و یا OSPF استفاده نمود . در صورتی که ابعاد یک شبکه بسیار بزرک باشد ، تنها گزینه موجود پروتکل OSPF و یا استفاده از route redistribution است ( یک سرویس ترجمه بین پروتکل های روتینگ ) . OSPF ، با استفاده از الگوریتم Dijkstra کار می کند . در ابتدا ، اولین درخت کوتاهترین مسیر ایجاد می گردد و در ادامه جدول روتینگ از طریق بهترین مسیرها توزیع می گردد .
این پروتکل دارای سرعت همگرائی بالائی است ( شاید به اندازه سرعت همگرائی EIGRP نباشد ) و از چندین مسیر با cost یکسان به مقصد مشابه حمایت می نماید . برخلاف EIGRP ، پروتکل OSPF صرفا” از روتینگ IP حمایت می نماید .
نتیجه گیری:
تمامی شواهد موجود نشان دهنده این واقعیت است که پروتکل OSPF یک پروتکل سریع ، قابل توسعه و مستحکم است که می توان از آن در هزاران شبکه عملیاتی استفاده کرد . OSPF بگونه ای طراحی شده است که بتواند از شبکه های سلسله مراتبی حمایت نماید .
با بکارگیری ویژگی فوق می توان ارتباطات بین شبکه ای بزرگ را به چندین شبکه کوچکتر که به آنها ناحیه گفته می شود ، تقسیم نمود . بکارگیری پتانسیل فوق مزایای متعددی را به دنبال خواهد داشت :
کاهش اضافه عملیات روتینگ
افزایش سرعت همگرائی
محدود کردن بی ثباتی شبکه در یک ناحیه و عدم اشاعه آن به سایر نواحی شبکه
