خصوصیات استانداردهای LAN نظیر اترنت و IEEE 802 برای واژگان تخصصی خود به جای استفاده از مدل مرجع TCP/IP از مدل هفت لایه OSI بهره می‌برند. مدل TCP/IP معمولاً خصوصیات فیزیکی را در نظر نمی‌گیرد و به جای آن یک زیرساختار شبکه فعال و کارآمدی که بتواند فریم‌های در سطح رسانه را به رابط ارائه دهد را مورد استفاده قرار می‌دهند. بنابراین، RFC 1122 و RFC 1123، که تعریف TCP/IP را در بر دارند، در مورد مسائل فیزیکی و انتقال داده فیزیکی بحث نکرده و هیچ استانداردی را برای آن موضوعات تعیین نمی‌کنند. در عوض به طور گسترده‌ای آنها را در اجزای لایه پیوند دخیل می‌کند. برخی از مؤلفین کتاب‌های فنی از این تفسیر تبعیت می‌کنند که انتقال داده فیزیکی می‌بایست بخشی از لایه پیوند باشند. برخی دیگر نیز عقیده دارند استانداردهای انتقال داده فیزیکی در قالب پروتکل‌های ارتباطی نگنجیده و بخشی از مدل TCP/IP نیستند. این دسته از مؤلفین یک لایه سخت‌افزار یا لایه فیزیکی را در زیر لایه پیوند در نظر می‌گیرند و بسیاری از آنان نیز واژه لایه پیوند داده را به جای واژه لایه پیوند به کار می‌برند. در مدل پیش از TCP/IP یعنی مدل مرجع آرپانت (RFC 908, 1982) موضوعات مرتبط با لایه پیوند با عناوینی ضعیف همچون، لایه دسترسی به شبکه، پروتکل دسترسی به شبکه و نیز لایه شبکه خوانده می‌شدند، در حالیکه لایه بالاتر لایه شبکه‌شبکه‌ها نامیده می‌شد. در برخی از کتاب‌های فنی جدید، لایه واسط شبکه، لایه میزبان-به-شبکه و لایه دسترسی به شبکه گاهی اوقات مترادف لایه پیوند و یا لایه پیوند داده در نظر گرفته می‌شوند و اغلب لایه فیزیکی را نیز در بر می‌گیرند.
 |
Tel:
021-22251000
ISO 27001
|
