اامنیت کامل تنها زمانی به‌دست می‌آید که  تعداد بیت‌های متن رمز شده از تعداد بیت‌های کلید کمتر باشد. در دنیای واقعی این محدودیت، محدودیت قابل توجهی است. چون در عمل ما می‌خواهیم که با کمک یک کلید کوچک متن‌های بسیار زیادی را رمز کنیم. بنابراین لازم است که تعریف دیگری برای امنیت ارائه دهیم که از تعریف امنیت کامل ضعیف‌تر باشد. اما چیزی که تقریباً برای هر کاربرد عملی مناسب است امنیت معنایی است که در سال ۱۹۸۲ توسط گلدواسر و میکالی ارائه شد.

تعریف امنیت که توسط شانون ارائه شد بسیار انتزاعی است و توانمندی‌های دشمن را در نظر نمی‌گیرد. در واقع دشمن

ممکن است قادر نباشد اطلاعاتی را درباره متن اصلی از روی متن رمز شده‌ی آن به‌دست آورد. در مقابل امنیت کامل، امنیت معنایی سطحی از امنیت را ارائه می‌دهد که به قدرت محاسباتی دشمن ارتباط  دارد. امنیت معنایی به این ترتیب تعریف می‌شود که هر چیزی که بتواند به طور موثری از روی متن رمز شده درباره متن اصلی محاسبه شود، باید به طور موثری در غیاب متن رمز شده نیز قابل محاسبه باشد. به‌طور مستقیم، این بدین معنی است که دشمنی که از نظر محاسباتی دارای محدودیت است، نمی‌تواند از روی متن رمز شده هیچ اطلاعاتی به ‌دست بیاورد. چون او بعد از دیدن متن کارهایی را می‌تواند انجام دهد که قبل از دیدن آن نیز می‌توانست انجام دهد.