معماری شبکه GSM
شبکه GSM یک سیستم ارتباطی سلولی دیجیتال است که با ایده سلولی کردن منطقه جغرافیایی و استفاده مجدد از فرکانس ۱ و GSM شبکه
پوشش دادن منطقه جغرافیایی بوسیله سلولها شروع بکارکرد.شبکه سلولی سیار را به علت اینکه مشترکین تلفن‌های متحرک معمولأ در خشکی از آن استفاده می‌کنند شبکه عمومی زمینی سیار PLMN می‌نامند.
سلول
سلول کوچکترین محدوده پوششی در شبکه موبایل می‌باشد و بوسیله پوشش رادیویی یک سکتور BTS مشخص می‌شود و روش تقسیم سلولی و تعیین شعاع سلولها بستگی به شرایط جغرافی ایی منطقه تحت پوشش و درنظر گرفتن ساختمانها و موانع مصنوعی، قدرت فرستنده، بهره آنتن و نوع آن و حساسیت گیرنده دارد و معمولأ برای پوشش رادیویی هر سلول از آنتنهای سکتورایز استفاده می‌کنند.
شبکه GSM به ۴ قسمت اصلی تقسیم می‌شود که عبارتنداز: واحد سیار MS
زیر سیستم ایستگاه ثابت BSS
زیر سیستم سوئیچینگ و شبکه NSS
زیر سیستم نگهداری و پشتیبانی OSS
اینترفیسهایی(Interface)بین قسمتهای مختلف شبکه GSM عبارتند از :
اینترفیس A بین BSC و MSC
اینترفیس Abis بین BTS و BSC
اینترفیس Um یا Air بین Air BTS و MS
MS (واحد سیار)
MS شامل دو قسمت اصلی است.
‐ترمینال موبایل (ME)
‐سیم کارت یا ماژول شناسایی مشترک (SIM)
مشترک بوسیله گوشی (MS)قادر است مکالمه و سرویسهای دیتا را انجام دهد ME به وسیله IMEI شناسایی می‌شود. و کد IMSI برای SIM جهت شناسایی مشترک بکار می‌رود.
