ویروسهای RFID :
در حالی که کرمهای RFID بر اتصال شبکه ای تکیه دارند، یک ویروس خود تکثیر کاملا بی نیاز است و برای انتشار حمله ویروسی کافی است تنها یک برچسب RFID آلوده شود. در اینجا چند مثال از نحوه انتشار ویروسها ارائه می گردد :
۱- یک فرد شیاد یک برچسب RFID دارای ویروس ایجاد میکند و آن را بر روی یک گربه یا زیر قلاده گربه قرار می دهد. سپس او به یک دامپزشکی مراجعه می کند و درخواست میکند که گربه ولگردی که یافته است را اسکن کنند. درنتیجه بانک اطلاعاتی آلوده می شود و هرگاه برای هر حیوانی که یافته می شود یک برچسب جدید ایجاد شود، برچسبها آلوده خواهند بود و هنگامی که این برچسبها در هر جایی و به هر منظوری اسکن شوند، بانکهای اطلاعاتی را آلوده می کنند و به همین ترتیب انتشار ادامه می یابد. برخلاف یک ویروس بیولوژیکی که از یک حیوان به حیوانی دیگر منتقل می شود، یک ویروس RFID از حیوان به بانک اطلاعاتی و از بانک اطلاعاتی به حیوان سرایت می کند.
۲- برخی از فرودگاهها به منظور تسریع در حمل چمدانها، یک برچسب RFID را بر روی برچسب الصاق شده روی چمدان قرار می دهند. حال مسافر متقلبی را در نظر بگیرید که یک برچسب RFID آلوده را بر روی چمدانی قرار میدهد و آن را تحویل فرودگاه می دهد. هنگامی که سیستم قرائتگر RFID چمدانها، اطلاعات برچسب را می خواند، یک ویروس به بانک اطلاعاتی منتقل می شود و سیستم فرودگاه را آلوده می کند در نتیجه تمامی برچسبهای RFID مسافران آن روز آلوده می شوند و وقتی وارد فرودگاهی دیگر می شوند با اسکن کردن برچسبهای فوق ، سیستم فرودگاه بعدی نیز آلوده می شود و ممکن است در طول یک روز صدها فرودگاه آلوده شوند. صرفا آلوده کردن برچسبهای دیگر بی خطرترین حالت است و ممکن است یک ویروس دارای نرم افزارهای خطرناکی باشد که خسارات بیشتری را به بانک اطلاعاتی وارد کند و محموله های قاچاقچیان و تروریستها را در خطوط هوایی و مراکز دولتی از دید مامورین مخفی نماید.
