ویژگی rup
rup مبتنی بر نوعی معماری است که به اجزاء اصلی می‌پردازد ولی طراحی به جزئیات نیز وارد می‌شود. همچنین می‌توان گفت معماری یکسری اجزا و ارتباط بین آنها است که سیستم را می‌سازد و ما را به سمت توسعه مؤلفه‌محور۶ راهنمایی می‌کند.
ویژگی Usecase Driven: یکی از مشکلات OOA این بود که می‌گفتند با هر روشی تبدیل و کار کنند و بعد بتوان آنرا به شیءگرا تبدیل کرد. یعنی مثلاً پروژه SSADM را طراحی کرده و بعداً به شیءگرا تبدیل نمود. ولی آن عقیده اشتباه بود و حتماً تحلیل شیءگرا باید صورت بگیرد. خصوصیت خوب شیءگرا که در دیگر روشها نمی‌باشد این است که نوتاسیونی که استفاده می‌شود (بوچ، رامباق و جاکوبسون ۱۹۹۹) در همه مراحل یکی است یعنی مفاهیمی از قبیل شیء، کلاس، روابط کلاسها و … در تمامی مراحل یکی است. اهمیتی که Usecase Driven دارد این است که با زبان مشتری نوشته می‌شود. مشتری می‌تواند آنرا بفهمد و بسیار مناسب برای تشخیص نیازمندیهای سیستم می‌باشد. در بخش تحلیل و طراحی از روی Usecaseها تحلیل و طراحی انجام می‌دهیم و مسائلی مانند مدیریت پروژه نیز تحت تاثیر Usecaseها هستند که ما آنها را دسته‌بندی کرده و مدیریت می‌کنیم. همچنین راهنماهای سیستم هم تحت تاثیر Usecaseها (کراچتن ۲۰۰۰، ۲۹۸) ایجاد می‌شوند.
ویژگی Incremental: به معنی آن است که پروژه بصورت چهار مرحله حلقه‌ای جلو می‌رود ولی در هر مرحله چرخش یک دسته از Usecaseها کامل و آماده استفاده می‌شود و کلیه این کارها در ۹ جریان کار۷ که در شکل ۱ مشخص شده بود، قابل مشاهده است.
