ارتباطات – IPTV یا Internet Protocol Television، یک فن‌آوری برای پخش برنامه‌های تلویزیونی بر بستر شبکه کامپیوتری است.اولین و مهم‌ترین حاصل استفاده از این فن‌آوری بالا رفتن کیفیت تصاویر تلویزیونی و کاهش هزینه‌های پخش برنامه‌هاست.
در
این فن‌آوری بیننده می‌تواند در نحوه اجرای برنامه‌ها دخل و تصرف داشته
باشد. در تلویزیون‌ها کابلی قدیمی بیننده فقط گیرنده یک سری امواج رادیویی
است که شرکت‌های تلویزیونی تولید می‌کنند. اما برای مثال با استفاده از
IPTV کاربر می‌تواند علاوه بر تصاویر ویدئویی داده‌های دیجیتالی دیگری را
نیز دریافت کند.
برای توضیح دقیق‌تر این فن‌آوری بیایید نگاهی به مفهوم IP یا Internet Protocol بیندازیم که محور و بستر اصلی IPTV را تشکیل می‌دهد.
پروتکل
اینترنت یا Internet Protocol در حقیقت زبان استاندارد ارتباطی کامپیوتر
در شبکه‌های کامپیوتری امروزی است. در اینترنت نیز مانند هر شبکه‌‌ای، زبان
رایج IP است.
حاصل استفاده از این پروتکل، این است که تمام
دستگاه‌هایی که قرار است به یک شبکه متصل شوند زبان مشترکی دارند؛ از
لپ‌تاپ و موبایل گرفته تا تلویزیون. در فن‌آوری IPTV نیز از همین زبان برای
ارتباط با مرکز تولید محتوای تلویزیون استفاده می‌شود.
حاصل استفاده از بستر اینترنت برای پخش برنامه‌ها، امکان
ارسال داده‌های دیگر علاوه بر تصاویر برنامه‌هاست. از این طریق به دلیل
بالا بودن پهنای باند و سرعت، اطلاعات نظیر زمان پخش برنامه‌ها، تبلیغات
چندرسانه‌ای و اخبار روزانه نیز قابل ارسال به گیرنده است.
دستگاه‌های
تلویزیونی سازگار با IPTV نیز با تلویزیون‌های قدیمی تفاوت ساختاری دارد.
علاوه بر این بعضی دستگاه‌های مجزا نیز قادر به دریافت برنامه‌ها از طریق
IPTV و پخش آن برروی تلویزیون‌های قدیمی هستند.
در اینجا
باید به این نکته اشاره کرد که IPTV با تلویزیون‌های اینترنتی که به
Steaming Internet Television معروف هستند تفاوت دارد. تلویزیون‌های
اینترنت برروی اینترنت و با اتصال به سرور‌های اینترنتی یک سایت یا شرکت
کار می‌کنند. در حالی که خطوط ارتباطی IPTV توسط شرکت‌های تلویزیونی و فقط
برای همین امر ایجاد می‌شوند.
