‫در اصطلح کامپیوتری، ساختمان داده به روشهایی از ذخیره اطلعات گفته می شود که برای استفاده‬بهینه از اطلعات ذخیره شده اتخاذ می شود. غالبا ًانتخاب یک ساختمان داده موجب ایجاد الگوریتم‬ (الخوارزمی) های متناسب با آن خواهد شد که این دو در کنار هم موجب افزایش سرعت انجام یک‬‫وظیفه یا کاهش مصرف حافظه برای پردازش داده می شود؛ سنگ بنای ساختمان های داده انواع داده‬و اشاره گرهای گوناگون است. که با توجه به چگونگی تعریف کاربرد آنها در هر زبان برنامه نویسی‬ پیاده سازی آنها متفاوت خواهد بود. ما اکنون به پیاده سازی ساختمان های داده نمی پردازیم بلکه به‬ توضیح انواع داده موجود در زبان پایتون می پردازیم؛ به دلیل سطح بالی این زبان انواع داده موجود‬‫در آن دارای ساختار پیچیده ای هستند که باعث شد ماازاین انواع به عنوان ساختمانهای داده یاد کنیم.‬ در زبان های سطح پایین تر که اکثر آنها از پایه های پایتون به حساب می آیند انواع داده پیش فرض‬ انواعی ابتدایی هستند که در زبان اسمبلی نیز قابل تعریف هستند. مثل ً در زبان ‪ C‬از انواع ‪ int‬‬,char,float, double, long ,short‬استفاده می شود که همه آنها دارای خاصیتی مشترک هستند و این‬ خاصیت این است که بر روی پردازنده به طور مستقیم دارای دستور العمل هایی هستند که می توان با‬آنهاکار کرد. همچنین برای ایجاد یک زنجیره)آرایه( از این انواع از علمت “[]” استفاده می شد، ولی از‬این انواع داده غیر از عملیات ریاضی کاری بر نمی آید ، مگر اینکه از آنها با قرار دادهای خاصی‬ ساختمان داده هایی بسازیم.‬