نوع های مجموعه ای

نوع داده های مجموعه ای دارای دو دسته ی دارای ترتیب (به انگلیسی: sequences) و بدون ترتیب (نگاشت یا (به انگلیسی: mapping)) هستند. نوع داده های دارای ترتیب در بردارنده ی مقادیر هستند که به صورتی مرتب پشت سر هم قرار گرفته اند. نمونه ی این نوع داده ها لیست ها(آرایه های دینامیک)، توپل ها (به انگلیسی: tuples) و رشته ها هستند. اندیس گذاری در پایتون از ۰ شروع می شود. این نوع داده ها می توانند (بجز رشته ها) می توانند نوع داده های مختلف غیریکسان را در بر گیرند. رشته ها و توپل ها تغییر ناپذیر هستند. در صورتی که لیست ها تغییر ناپذیر هستند. یعنی می توان آنها را “در جا” ویرایش(حذف عنصر، اضافه کردن عنصر، عوض کردن مقدار، مرتب سازی …) کرد. نوع داده های بدون ترتیب معمولا به صورتی دیکشینری هستند. یعنی مجموعه ای تغییرناپذیر را به مجموعه ی از اشیا می نگارند. لذا در کل ترتیبی برای داده ها در نظر گرفته نمی شود. اشیایی که نگاشته می شوند (کلید ها یا (به انگلیسی: keys)) باید انوعی تغییرناپذیر باشند، مانند اعداد صحیح یا یک رشته. این مساله به خاطر آن است که در پشت صحنه، نگارش توسط یک تابع درهم سازی انجام می شود. تغییر ناپذیر باعث می شود عملیات در بازدهی زمانی/حافطه ای بهتری انجام شوند؛ اگرچه لازم است که مقدایر آنها ثابت بمانند. لذا چنین ساختاری “دیکشینری” نام دارد. نوع داده ی مشابه دیگر “مجموعه” (به انگلیسی: set) نام دارد که شامل تعداد شی بدون ترتتیب است که بدون تکرار هستند، درست مانند تعریف ریاضی مجموعه ها. لذا به راحتی می توان از آنها برای انجام عملیات مجموعه ای ماند اجتماع، اشتراک، تفاضل، تفاضل متقارن، زیر مجموعه گیری و غیره استفاده کرد.