کاربرد فلاگها در مورد مقادیر صحیح و اعشاری در برنامه زیر نمایش داده شده است.
#include<stdio.h>
main ()
{
int x =123 ;
float y =45.0 , z = -6.7 ;
printf(“: %5d %7.0f %10.1e:  \n”, x , y , y) ;
printf(“: %-5d %-7.0f %-10.1e:  \n”, x , y , z) ;
printf(“: %+5d %+7.0f %+10.1e:  \n”, x , y , z) ;
printf(“: %7.0f %#7.0f %7g %#g: ” , y , y , z , z) ;
}
با اجرای برنامه خروجی زیر حاصل می‌شود که در آن علامت “:” آغاز ابتدای میدان و پایان انتهای میدان را نمایش می‌دهد.
: ۱۲۳ ۴۵ -۶٫۷+۰۰:
: ۱۲۳ ۴۵ -۶٫۷e+00:
: +۱۲۳ +۴۵ -۶٫۷e+00:
:+۱۲۳ +۴۵ -۶٫۷e+00:
: ۴۵ ۴۵٫ -۶٫۷ -۶٫۵۰۰۰۰۰:
خط اول خروجی را بدون استفاده از فلاگ نمایش می‌دهد که در آن هر عدد درون میدان مشخص‌‌شده برای آن، از طرف راست تراز شده است. خط دوم همان اعداد را با استفاده از همان کاراکترهای تبدیل با پیش‌بینی یک فلاگ در هر گروه از رشته فرمت نمایش می‌دهد، و ملاحظه می‌کنید که‌این بار به علت وجود فلاگ “-” همه اعداد از سمت چپ تراز شده‌اند. در خط سوم از فلاگ “+” استفاده شده است. در این حالت اعداد مانند خط اول از سمت راست تراز می‌شوند. اما علامت مربوط نیز (در هر دو حالت مثبت و منفی‌) در جلوی آنها ظاهر شده ‌‌است. در خط چهارم ترکیب دو فلاگ “-” و “+” به کار رفته است. در اینجا ضمن اینکه اعداد به دلیل وجود فلاگ “-” از سمت چپ تراز شده‌اند، علامت مربوط نیز به‌علت وجود فلاگ “+” در جلوی آنها ظاهر شده است. در خط پنجم دو مقدار ممیز شناور را یکبار بدون وجود فلاگ و بار دیگر با استفاده از فلاگ “#” نمایش می‌دهد و همان طور که ملاحظه می‌شود نقش این فلاگ آن است که در مورد عدد ۴۵ علامت ممیز را نیز منظور داشته است و در مورد عدد دوم صفرهای بدون ارزش بعد از ممیز را نیز در کد فرمت “g” نمایش می‌دهد.