در آموزش های قبلی به شما در رابطه با دستور Join توضیح دادیم و به شما گفتیم که این دستور می تواند به عنوان یک پل ارتباطی بین جداول پایگاه داده عمل کند حال می خواهیم دستور INNER JOIN را برای شما شرح دهیم.
خروجی دستور INNER JOIN از بین سطرهایی انتخاب میشود که حداقل یک رابطه در هر دو جدول وجود داشته باشد.تفاوت Join و InnerJoin در performance آنها می باشد. نتیجه ی اجرای هر دوی آنها یکسان است اما دستور InnerJoin دارای Prformance بالاتری می باشد و به همین دلیل توصیه می شود که از دستور InnerJoin استفاده شود.
(SELECT column_name(s
FROM table_name1
INNER JOIN table_name2
ON table_name1.column_name=table_name2.column_name
در دستور INNER JOIN بایستی حداقل یک رابطه در هر دو جدول وجود داشته باشد. اگر رکوردی (خروجی) که در جدول “Persons” وجود دارد هیچ تطابقی با خروجی های جدول “Orders” نداشته باشد ، این رکوردها نمایش داده نمیشوند.
SELECT Persons.LastName, Persons.FirstName, Orders.OrderNo
FROM Persons
INNER JOIN Orders
ON Persons.P_Id=Orders.P_Id
ORDER BY Persons.LastName