پیش‌پردازنده را می‌توان برنامه جداگانه‌ای در نظر گرفت که قبل از کامپایلر واقعی اجرا می‌گردد. هنگامی که برنامه‌ای را کامپایل می‌کنید، پیش‌پردازنده به طور خودکار اجرا می‌گردد. تمام فرامین پیش‌پردازنده با علامت ” # ” شروع می‌گردند که باید اولین کاراکتر خط باشد. وظیفه اصلی و مهم پیش‌پردازنده آن است که فایل درخواستی را آماده سازد و وارد برنامه کند. برخلاف دستورهای C که به سمیکولون ختم می‌شوند، پایان جمله‌های آن با خط جدید مشخص می‌گردد. دو دستور متداول از پیش‌‌پردازنده‌‌ها را در ادامه بررسی می‌کنیم.