پیش فرض vdsl چیست؟
مبانی DSL در زمان نصب یک تلفن ( استاندارد) در اغلب کشورها از یک زوج کابل مسی استفاده می شود. کابل مسی دارای پهنای بمراتب بیشتری نسبت به آنچیزی است که در مکالمات تلفنی استفاده می گردد ( بخش عمده ای ازظرفیت پهنای باند استفاده نمی گردد ) . DSL از پهنای باند بلااستفاده بدون تاثیر گذاری منفی بر کیفیت مکالمات صوتی ، استفاده می نماید. ( تطبیق فرکانس های خاص به منظور انجام عملیات خاص ) به منظور شناخت نحوه عملکرد DSL ، لازم است در ابتدا با یک خط تلفن معمولی آشنائی بیشتری پیدا گردد. اکثر خطوط تلفن و تجهیزات مربوطه دارای محدودیت فرکانسی در ارتباط با سوئیچ ، تلفن و سایر تجهیزاتی می باشند که بنوعی در فرآیند انتقال سیگنا ل ها دخالت دارند. صدای انسان ( در یک مکالمه صوتی معمولی ) توسط سیگنال هائی با فرکانس بین صفر تا ۳۴۰۰ قابل انتقال است . محدوده فوق بسیار ناچیز است (مثلا” اغلب بلندگوهای استریو که دارای محدوده بین ۲۰ تا ۲۰٫۰۰۰ هرتز می باشند) .
کابل استفاده شده در سیستم تلفن قادر به انتقال سیگنال هائی با ظرفیت چندین میلیون هرتز می باشد. بدین ترتیب در مکالمات صوتی صرفا” از بخش بسیار محدودی از پهنای باند موجود، استفاده می گردد. با استفاده از پهنای باند استفاده نشده می توان علاوه بر بهره برداری از پتانسیل های موجود، بگونه ای عمل نمود که کیفیت مکالمات صوتی نیز دچار افت نگردند. تجهیزات پیشرفته ای که اطلاعات را بصورت دیجیتال ارسال می نمایند ، قادر به استفاده از ظرفیت خطوط تلفن بصورت کامل می باشند. DSL چنین هدفی را دنبال می نماید. ADSL از دو دستگاه خاص استفاده می نماید. یکی از دستگاهها در محل مشترکین و دستگاه دیگر برای ISP ، شرکت تلفن و یا سازمانهای ارائه دهنده خدمات DSL ، نصب می گردد. در محل مشترکین از یک ترانسیور DSL استفاده می گردد. شرکت ارائه دهنده خدمات DSL از یک DSL Access Multiplexer استفاده می نماید .(DSLAM) . از دستگاه فوق به منظور دریافت اتصالات مشترکین استفاده می گردد. اکثر مشترکین DSL ، ترانسیور DSL را مودم DSL می نامند. مهندسین و کارشناسان شرکت های تلفن به دستگاه فوق ATU-R می گویند. صرفنظر از هر نامی که برای آن استفاده می شود ، دستگاه فوق نقطه برقراری ارتباط بین کامپیوتر کاربر و یا شبکه به خط DSL است . ترانسیور با استفاده از روش های متفاوت به دستگاه مشترکین متصل می گردد.
متداولترین روش، استفاده از اتصالات USB و یا اترنت است . دستگاه فوق در مراکز ارائه دهنده سرویس DSL نصب و امکان ارائه خدمات مبتنی بر DSL را فراهم می نماید. DSLAM اتصالات مربوط به تعدادی از مشترکین را گرفته و آنها را به یک اتصال با ظرفیت بالا برای ارسال بر روی اینترنت تبدیل می نماید. دستگاههای DSLAM دارای انعطاف لازم در خصوص استفاده از خطوط DSL متفاوت ، پروتکل های متفاوت و مدولاسیون متفاوت (Cap,DMT) می باشند. در برخی از مدل های فوق امکان انجام عملیات خاصی نظیر اختصاص پویای آدرس های IP به مشترکین، نیز وجود دارد. یکی از تفاوت های مهم بین ADSL و مودم های کابلی ، نحوه برخورد و رفتار DSLAM است . کاربران مودم های کابلی از یک شبکه بسته بصورت اشتراکی استفاده می نمایند. در چنین مواردیکه همزمان با افزایش تعداد کاربران ، کارآئی آنها تنزل پیدا خواهد کرد. ADSL برای هر یک از کاربران یک ارتباط اختصاصی ایجاد و آن را به DSLAM متصل می نماید. بدین ترتیب همزمان با افزایش کاربران ، کارآئی مربوطه تنزل پیدا نخواهد کرد. وضعیت فوق تا زمانیکه کاربران از تمام ظرفیت موجود خط ارتباطی با اینترنت استفاده نکرده باشند ، ادامه خواهد یافت . در صورت استفاده از تمام ظرفیت خط ارتباطی اینترنت ، مراکز ارائه دهنده سرویس DSL می توانند نسبت به ارتقاء خط ارتباطی اینترنت اقدام تا تمام مشترکین متصل شده به DSLAM دارای کارآئی مطلوب در زمینه استفاده از اینترنت گردند.
سرعت VDSL عملکرد VDSL ، در اغلب موارد مشابه ADSL است . علیرغم شباهت های موجود در این زمینه اختلافات متعددی نیز وجود دارد. VDSL قادر به ارائه سرعت ۵۲ مگابیت در ثانیه برای ارسال اطلاعات از اینترنت به کاربر (Downstream) و ۱۶ مگابیت در ثانیه برای ارسال اطلاعات کاربر بر روی اینترنت (Upstream) است. سرعت های فوق بمراتب بیشتر از ADSL است . در ADSL حداکثر سرعت ارسال اطلاعات از اینترنت به کاربر ، ۸ مگابیت در ثانیه و سرعت ارسال اطلاعات از کاربر به اینترنت ۸۰۰ کیلوبیت در ثانیه است . VDSL سرعت بالای خود را مدیون محدودتر شدن فاصله بین مشترکین و مرکز ارائه دهنده سرویس فوق است . حداکثر مسافت موجود ۴٫۰۰۰ فوت ( ۱٫۲۰۰ متر ) است . شرکت های تلفن در حال جایگزین نمودن اغلب تجهیزات ( مربوط به تغذیه اطلاعات ) به فیبر نوری می باشند. اکثر شرکت های تلفن از تکنولوژی FTTC)Fiber to the curb) استفاده می نمایند. شرکت های فوق قصد دارند که تمام خطوط مسی موجود را تا محلی که از آنها انشعاب گرفته شده و به منازل مشترکین توزیع می گردد، تعویض نمایند. شرکت های تلفن در تلاش برای پیاده سازی سیستم Fiber To the Neighborhood)FFTN) می باشند. در روش فوق در عوض نصب کابل فیبر نوری در هرخیابان ، FFTN دارای فیبر مورد نظر تا جعبه اتصالات ( انشعابات ) برای یک همسایه ( مشترک ) خاص است . با ااستقرار یک ترانسیور VDSL در منزل و یک VDSL gateway در جعبه تقسیم اتصالات ، محدودیت فاصله کم رنگ خواهد شد. gateway باعث مراقبت از تبدیلات آنالوگ به دیجیتال و دیجیتال به آنالوگ که باعث غیرفعال شدن ADSL بر روی خطوط فیبر نوری می گردد. Gateway داده های ورودی و دریافت شده از ترانسیور را به پالس های نور تبدیل تا زمینه ارسال آنها از طریق فیبر نوری فراهم گردد. زمانیکه داده ها برای کامپیوتر کاربر ارسال می گردند( برگشت داده ) ، Gateway موجود سیگنال های ورودی از فیبر نوری را تبدیل و آنها را برای ترانسیور کاربر ارسال می نماید. فرآیند فوق در هر ثانیه میلیون ها مرتبه تکرار خواهد گردید. ADSL و VDSL صرفا” دو نمونه از تکنولوژط های مربوط به DSL spectrum می باشند . در ادامه به بررسی سایر مدل های مربوط به تکنولوژی فوق اشاره خواهد شد.
