دستورالعمل ret آدرس ذخیره شده IP را از پشته بر می دارد و به برنامه اصلی بر می گردد. CPU در برخورد با دستور Ret عملیات زیر را انجام می دهد:
بازگشت از زیربرنامه داخلی
۱٫ مقدار ذخیره شده در پشته را در داخل ثبات IP قرار می دهد.
بازگشت از زیربرنامه خارجی
۱٫ مقدار ذخیره شده در پشته را در داخل ثبات IP قرار می دهد.
۲٫ مقدار ذخیره شده در پشته را در داخل ثبات CS قرار می دهد.
نکته. اگر دستور ret در انتهای زیربرنامه حذف شود کنترل اجرای برنامه به زیربرنامه بعدی می رود نه دستورالعمل بعدی در برنامه اصلی.
نکته. معمولا در ابتدای هر زیربرنامه بهتر است مقادیر ثبات هائی که تغییر می کنند را در پشته ذخیره نمائیم و در انتهای زیربرنامه و قبل از دستور ret مقادیر آنها را از پشته بازیابی کنیم. باید توجه کنیم که دستورات pop متناظر با دستورات push باشند و کلیه داده هائی که در زیربرنامه در پشته push شده اند باید pop شوند وگرنه به با دستور ret به آدرس درست پرش نمی کند.
مثال. زیربرنامه برای نمایش ۴۰ کاراکتر space. توجه کنید زیربرنامه Putc درون زیربرنامه PrintSpaces فراخوانی شده است.
PrintSpaces PROC near
push AX
push CX
mov AL, ‘ ‘
mov cx, 40
PSLoop: call putc
loop PSLoop
pop CX
pop AX
ret
PrintSpaces ENDP
در ابتدای زیربرنامه ثبات های AX و CX در پشته قرار می گیرند و در انتها به ترتیب عکس بازیابی می شوند. زیربرنامه فوق به صورت زیر فراخوانی می شود.
call PrintSpaces
