زمانی که یک متغیر را تعریف می کنید حتی اگر برای آن مقداری هم در نظر نگیرید، به کامپایلر فرمان داده می شود تا فضای لازم برای متغیر را کنار بگذارد. در این حالت مقدار متغیر می تواند صفر یا یک مقدار تصادفی باشد. قبل از استفاده از متغیر همیشه باید آن را با یک مقدار مشخص مقداردهی کرد. این کار موقع اعلان متغیر می تواند صورت بگیرد. برای اینکار بعد از اسم متغیر علامت مساوی و مقدار اولیه موردنظر را ذکر کنید.
مثال:
;int count = 0
;double percent = 0.01, taxrate = 28.5
توجه کنید
مقداراولیه متغیر خارج از محدوده مجاز نباشد. کامپایلر چنین خطائی را گیر نمی اندازد و برنامه ممکن ا ست هنگام اجرا نتایج غیرمنتظره ای تولید کند.
نکته
۱-با تعداد بایت هائی که نوع های متغیر روی کامپیوتر شما اشغال می کند به خوبی آشنا شوید.
۲- از typedef برای خوانا کردن برنامه خود استفاده کنید.
۳-تاحد ممکن هنگام تعریف متغیر به آنها مقداراولیه بدهید. استفاده از متغیری که مقداردهی نشده است ممکن است نتایج غیرقابل پیش بینی تولید کند.
۴-استفاده از متغیرهای float و double برای ذخیره اعداد صحیح باعث پایین آمدن کارائی برنامه می شود.
۵-مقادیر بزرگ را در نوع متغیری که برای ذخیره آنها کوچک است ذخیره نکنید.
۶-اعداد منفی را در نوع های بدون علامت ذخیره نکنید.
