مدل OSI پنج کلاس از پروتکلهای انتقال مبتنی بر اتصال را تعریف کرده که از کلاس ۰ (TP0) تا کلاس ۴ (TP4) شماره گذاری می شوند. کلاس ۰ هیچگونه بازیابی خطایی ندارد و برای استفاده در لایه شبکه که ارتباط های عاری از خطا را فراهم می آورد٬ طراحی شده است. کلاس ۴ نزدیکترین پروتکل به TCP است ٬ با این وجود TCP دارای عملیاتی نظیر بستن ارتباط است که مدل OSI آنرا به لایه نشست نسبت داده است. جدول زیر به تفصیل پروتکلهای مزبور را مورد مقایسه قرار می دهد:
سرویس | TP0 | TP1 | TP2 | TP3 | TP4 |
---|---|---|---|---|---|
شبکه اتصال گرا | بله | بله | بله | بله | بله |
شبکه بی اتصال | نه | نه | نه | نه | بله |
الحاق و تفکیک | نه | بله | بله | بله | بله |
قطعه سازی و سرهم بندی مجدد | بله | بله | بله | بله | بله |
بازیابی خطا | نه | بله | نه | بله | بله |
شروع مجدد اتصال (در صورتی که تعداد زیادی از PDUها تصدیق نشوند) | نه | بله | نه | بله | نه |
تسهیمسازی (Multiplexing) و تفکیکسازی (De-multiplexing) | نه | نه | بله | بله | بله |
کنترل جریان صریح | نه | نه | بله | بله | بله |
تبادل مجدد و زمان انقضاء (timeout) | نه | نه | نه | نه | بله |
سرویس انتقال مطمئن | نه | بله | نه | بله | بله |