پروتکل کنترل پیام های اینترنتی بخشی از پروتکل اینترنت می‌باشد، همانطور که در ریکوست فور کامنتس (آراف‌سی) ۷۹۲ تعریف شده است. پیام های آرسی‌ام‌پی برای یافتن ایرادها در شکل داده‌های پروتکل اینترنت (همانطور که در آراف‌سی ۱۱۲۲ مشخص سده است.) یا تشخیص یا مسیریابی در اینترنت ایجاد می‌شوند. خرابی‌ها و اشکالات به منبع اصلی انتشاردهندهٔ داده بازمی‌گردد.
مثالی از آی‌سی‌ام‌پی پیام طول عمر بیشتر از حد مجاز شد، است. هر دستگاه حاضر در شبکه(مثلا یک روتر) که داده‌های اینترنتی را منتقل می‌کند، باید به اندازه یک واحد از طول عمر داده ارسال شده تحت پروتکل اینترنت کم کند. در صورتی که طول عمر (تی‌تی‌ال) به ۰ رسید، پیامی مبنی بر پایان یافتن طول عمر در حین انتقال از طریق آی‌سی‌ام‌پی برای دستگاه مبدا ارسال می شود.
با توجه به اینکه هر پیام آی‌سی‌ام‌پی به صورت مستقیم در داده‌ی پروتکل اینترنت بسته‌بندی می‌شود، مانند یودی‌پی پروتکلی نامطمئن است.
اگرچه پیام‌های آی‌سی‌ام‌پی به صورت پیشفرض در داده‌های پروتکل اینترنت وجود دارند، ولی پردازش این پیام ها به خصوص است و با پردازش معمول پروتکل اینترنت فرق دارد، در واقع به صورت زیر مجموعه‌ای از پروتکل اینترنت مورد تجزیه و تحلیل قرار می‌گیرند.همیشه لازم است که داده‌های موجود در پیام آی‌سی‌ام‌پی بررسی شوند و برای دستگاه مبدا به عنوان نتیجه ارسال شوند.
بسیاری از ابزارهای معروف شبکه با استفاده از آی‌سی‌ام‌پی کار می‌کنند. دستور تریس‌روت با استفاده از بسته‌های یودی‌پی با تی‌تی‌ال از پیش تعیین شده، به دنبال خطاهای طول عمر در حین ارسال پایان یافت یا مقصد در دسترس نیست، به عنوان پاسخ می گردد. پینگ از اکوریکوست و اکوریپلای که پیام‌های آی‌سی‌ام‌پی می‌باشند بهره می‌برد.
