مجموعه ثبات ها

دستورالعمل ها ممکن است نیاز به داده ای داشته باشند تا روی آن عمل کند. هر پردازنده دارای یکسری سلول های حافظه است که داده های دستورالعمل را در خود ذخیره می کنند. این سلول ها ثبات (register) نامیده می شوند و درون خود پردازنده قرار دارند. پردازنده می تواند به داده درون ثبات سریع تر از داده درون حافظه دسترسی پیدا کند.

اغلب کامپیوترها مجموعه ای از ثبات ها را برای ذخیره موقت داده دارند. البته تعداد ثبات های پردازنده اندک است، بنابراین برنامه نویس ناچار است تنها داده های جاری را در ثبات ذخیره نماید.