یکی از دیگر از عملگرهای موجود در زبان ++C عملگرهای رابطه ای (relational operators)هستند که در عبارات مقایسه ای استفاده می شوند و یک مقدار بولین تولید می کنند. عبارتی که دارای یک عملگر رابطه ای است به صورت true و false ارزیابی می شوند. اگر رابطه درست باشد مقدار true یا ۱ و اگر غلط باشد مقدار false یا ۰ تولید می شود. بیشترین کاربرد عبارات رابطه ای در جملات شرطی است.
عملگرهای رابطه ای ++C
عبارات زیر رابطه ای هستند.
۵ == ۱ //۰ (false)
۵ > 1 //۱ (true)
۵ != ۱ //۱ (true)
(۵ + ۱۰) == (۳ * ۵) //۱ (true)
نکته:
عملگر رابطه ای == را با عملگر = اشتباه نگیرید. یکی از متداولترین اشتباهات برنامه نویسان استفاده از علامت انتساب به جای عملگر مساوی در عبارات شرطی است.
نکته:
عباراتی که برابر مقداری غیر صفر می شوند به عنوان (۱) true درنظر گرفته می شوند.
مثال. با اجرای جمله زیر همیشه پیغام نمایش داده می شود زیرا مقدارx برابر با ۵ می شود و شرط همیشه درست می شود.
if (x = 5)
; “cout<<“x is equal to 5
الویت عملگرهای رابطه ای
عملگرهای رابطه ای الویت کمتری نسبت به عملگرهای ریاضی دارند.
مثال:
دو شرط زیر یکسان است.
if (x + 2 > y)
if ((x + 2) > y)
