پیش از این با پیش پردازندها آشنا شدید و دانستید که یکی از کاربردهای اصلی پیش پردانده ها راهنماها (directives) هستند.راهنماها (directives)دستوراتی هستند که توسط برنامه نویس به پیش پردازنده داده می شوند تا عمل خاصی را انجام دهد. برای مثال ثابتی را در متن جایگزین کند، محتوای فایل دیگری را در فایل مبدا درج کند یا بخشی از کد را ترجمه نکند.
راهنماها باعث می شوند متن برنامه به سادگی تغییر کند و درمحیط های مختلف قابل کامپایل باشد.
خطوط پیش پردازنده قبل از بسط ماکروها تشخیص و اجرا می شود. بنابراین اگر ماکرو به چیزی مشابه یک فرمان پیش پردازنده بسط داده شود دستور توسط پیش پردازنده تشخیص داده نمی شود.
پیش پردازنده راهنماهای زیر را تشخیص می دهد:
#define # error # include # if
#else # elif # endif # ifdef
#ifndef # import # line # pragma
#undef # using
نکته.
۱-راهنماها همیشه با علامت # (sharp sign) شروع می شوند.
۲-بین علامت # و اولین کاراکتر راهنما می تواند فاصله باشد.
۳-بعضی راهنماها شامل آرگومان ها و مقادیر هستند. هر متن دیگری بجز آرگومان و مقدار که به دنبال راهنما می آید ابتدایش باید علامت توضیح باشد (//) یا در بین علائم (/* */) قرار بگیرد.
۴-خط شامل راهنما می تواند با علامت انتهای خط () ختم شود.
۵-راهنماها می توانند در هرجائی از فایل منبع قرار بگیرند اما تنها روی بقیه کد تاثیر می گذارند.
