در هر زبان برنامه نویسی یک سری دستوراتی وجود دارد که دانستن هر کدام از آن ها لازم و ضروری است تا شما بتوانید آن زبان برنامه نویسی را به کار ببرید.زبان برنامه نویسی java script هم به همین صورت است و شامل دستوراتی می شود که چند مورد از آن ها را در مطالب قبلی برای شما تشریح کردیم.یکی از دستوراتی که در ین مطلب به آن خواهیم پرداخت دستور try…catch در زبان java script است.
در برنامه نویسی و طراحی صفحات وب ، گاهی اوقات ممکن است خطاهایی رخ دهد . این خطاها می تواند دلایل مختلفی داشته باشد ، از قبیل :
- اشتباه تایپی در متن دستورات صفحه از سوی طراح صفحه .
- واردنمودن اطلاعات اشتباه یا نادرست از سوی کاربر .
- انواع خطاهای ممکن زمان اجرای مرورگر .
اگر کاربر که در حال مشاهده یک صفحه است ، در هنگام کار با خطا مواجه شود و عملا راهی برای رفع آن اشکال برایش وجود نداشته باشد ، مطمًننا از ادامه مشاهده و کار با صفحه صرف نظر خواهد کرد . این وظیفه برنامه نویس است که با برنامه ریزی صحیح ، خطاهای احتمالی را پیدا کرده و راه حل های مناسب را برای آنها طراحی کند .
از ساختار کنترلی try … catch در جاوا اسکریپت ، برای پیدا کردن خطاها و error های احتمالی و تعیین اقدامات اصلاحی در صورت بروز خطا ، استفاده می شود .
این ساختار از ۲ بخش try و catch تشکیل شده است . کد اصلی برنامه که می خواهیم اجرا شود و احتمال می دهیم دارای خطا باشد ، را در قسمت try قرار داده و اقدامات اصلاحی را که می خواهیم در صورت بروز خطا انجام شود ، را در قسمت catch می گذاریم .
برنامه در هنگام رسیدن به ساختار ، دستورات قسمت try را انجام می دهد و در صورت مواجه با خطا در دستورات ، بخش catch را اجرا خواهد کرد .
نکته مهم : در صورت عدم برخورد با خطا ، دستورات قسمت catch به هیچ وجه اجرا نخواهد شد .
نکته مهم ۲ : در قسمت catch ، می توان در پرانتز مقابل واژه کلیدی catch ، یک عبارت یا متغیر تعریف کرد ، که این متغیر خصوصیات error به وجود آمده را در خود نگهداری کرد . یکی از این خواص ، شرح یا description خطا است ، که می توان به شکلی که در مثال ۲ نشان داده شده است ، به شرح خطا دسترسی داشته و آنرا به کاربر اطلاع داد .
شکل کلی تعریف یک ساختار try … catch به صورت زیر است :
try
}
دستورات مورد نظر برای اجرا که احتمال خطا دارد
{
( نام یک متغیر )catch
}
اقدامات اصلاحی مورد نظر در صورت وقوع خطا
{
