دستور break :
همانطور که در قسمت بالا نیز اشاره شد ، چنانچه یک دستور case در ساختار switch اجرا شود ، برنامه به طور اتوماتیک دستورات تمام case های بعد از آن را نیز اجرا خواهد کرد ، مگر اینکه به یک دستور break برسد . . برای جلوگیری از این مسئله ، باید در پایان دستورات هر case از دستور break استفاده کرد .
در این حالت در صورت وارد شدن برنامه به یک دستور یک case ، فقط دستورات آن case اجرا شده و اجرای بقیه case ها متوقف می شود .
شکل کلی استفاده از دستور break به صورت زیر است :
switch ( نام یک متغیر یا یک عبارت )
{
case مقدار ۱ :
case 1 دستورات مربوط به
break ;
case مقدار ۲ :
case 2 دستورات مربوط به
break ;
.
.
.
.
case n مقدار :
case n دستورات مربوط به
break ;
default :
دستورات پیش فرض ساختار که در صورت عدم برقراری مقادیر تمام case های فوق ، اجرا خواهند شد
}
