دستورات فراخوانی و بازگشت زیربرنامه
دودستورالعمل که پشته را استفاده می کنند و فراخوانی و برگشت زیربرنامه را انجام می دهند call و ret هستند. برای هدایت کنترل اجرا به زیربرنامه باید آنرا فراخوانی کرد. زیربرنامه ها در هر کجای برنامه که به آن نیاز داریم با دستور call فراخوانی می شوند. دستور call به صورت زیر است:
call ProcedureName
دستورالعمل call باعث یک پرش غیر شرطی به زیربرنامه می شود و آدرس دستورالعمل بعدی را در پشته ذخیره می کند. CPU در برخورد با دستور call به آدرس شروع زیربرنامه رجوع می کند و دستورات آنرا اجرا می نماید. با برخورد به دستور ret به برنامه فراخوان بر می گردد و دستورات بعد از call را اجرا می نماید.
