برای آن طراحی شد که bootp را بهبود بخشد .در DHCP بهترین جنبه های bootp یعنی ذخیره سازی و تحویل اتوماتیک داده های پیکربندی tcp/ip حفظ شده اند ودر ضمن توسعه یافته است تا ابزار بهتری نسبت به bootp باشد.
Dhcp به سه طریق مختلف می تواند آدرس های ip را به سرویس گیرنده هایش تخصیص دهد:
تخصیص دستی :
آدر س های ip و سایر تنظیمات پیکربندی توسط مدیر به صورت تک تک وارد شده روی سرویس دهنده ذخیره می گردند و به سرویس گیرنده های از پیش تعیین شده تحویل داده می شوند.
تخصیص اتوماتیک:
این آن چیزی است که مخزن ایستا خوانده می شود.وقتی که یک ایستگاه کاری سرویس گیرنده dhcp ،برای اولین بار در شبکه بوت می شود ،سرویس دهنده dhcp از مخزنی از آدرس های موجود که مدیربرای استفاده او تنظیم کرده است ،یک آدرس ip و سایر تنظیمات پیکربندی را به آن ایستگاه کاری اختصاص می دهد ،واینها تنظیمات دائمی آن ایستگاه می شوند .این را می کردن یک آدرس رزرو شده می خوانند.
تخصیص پویا :
این مثل تخصیص اتوماتیک است ،با این تفاوت که تنظیمات tcp/ip به صورت دائمی تخصیص داده نمی شوند ،بلکه صرفا برای مدت زمان مشخصی اجاره داده می شوند .اجاره باید به صورت منظم ازطریق مذاکره (اتوماتیک) بین سرویس گیرنده و سرویس دهنده dhcp تمدیدشود.این سه روش می توانند به صورت همزمان مورد استفاده قرار گیرند تاهمه انتخاب هایی راکه ممکن است مدیران شبکه نیاز داشته باشند دراختیارشان بگذارند.
