سیگنال ها به کمک سه روش اصلی، مالتی پلکسینگ می شوند:۱- مالتی پلکسینگ به روش تقسیم فرکانسی ( Frequency Division Multiplexing : FDM )
۲- مالتی پلکسینگ به روش تقسیم زمانی ( Time Division Multiplexing : TDM )
۳- مالتی پلکسینگ به روش تقسیم طول موج ( Wavelength Division Multiplexing )
مالتی پلکسینگ فرکانسی و طول موجی ، برای سیگنال های آنالوگ و مالتی پلکسینگ زمانی برای ارسال چندین سیگنال دیجیتال به صورت هم زمان مورد استفاده قرار می گیرند
در هر سیستم مالتی پلکسینگ ، N دستگاه به طور مشترک از ظرفیت هر پیوند ارتباطی استفاده می کنند. فرض کنید N کانال اطلاعاتی را می خواهیم از روی یک پیوند ارتباطی ارسال کنیم. هر پیوند شامل یک فرستنده و گیرنده است که از یک رسانه ی انتقال استفاده می کنند. در محل فرستنده از یک مالتی پلکسر ( MUX ) و در محل گیرنده از دی مالتی پلکسر ( DEMUX ) استفاده می کنیم.
تکنیک مالتی پلکسینگ چیستدر مالتی پلکسر ، جریان هایی از داده های ارسالی به صورت یک جریان واحد در می آیند و در دی مالتی پلکسر ، جریان داده ها به شکل مولفه های انتقالی تجزیه شده و سپس هر مولفه به سمت گیرنده ی مورد نظر هدایت می شود.
واژه مسیر ( Path ) در فرآیند مالتی پلکسینگ به خود پیوند ارتباطی فیزیکی اشاره دارد و اصطلاح کانال نیز به بخشی از مسیر اشاره دارد که ارتباطی را ما بین یک جفت دستگاه بر قرار می سازد. هر مسیر ممکن است حاوی چندین کانال باشد
