خط اعلان شامل ۳ قسمت است:
۱-نوع برگشتی
نوع برگشتی تابع نوع داده مقداری است که توسط تابع محاسبه و به برنامه فراخوان برگردانده می شود. نوع برگشنی می تواند از هر نوع استانداردی باشد. اگر نوع برگشتی تابع قید نشده باشد از نوع int درنظر گرفته می شود. اگر تابع مقداری را بر نمی گرداند نوع برگشتی آن void باید تعریف می شود.
۲-نام تابع
تابع اولیه که برنامه با آن شروع می شود main نام دارد. بقیه توابع هر نام دلخواهی می توانند بگیرند. نام تابع از قوانین نامگذاری متغیرها تبعیت می کند. بهتر است نام تابع بیان کننده کاری که تابع انجام می دهد باشد. مثلا اگر تابع برای محاسبه مربع یک عدد است نام هایی مثل square_num یا number_square یا num_2 مناسب است.
۳-لیست پارامترها
تابع می تواند هیچ، یک یا چند پارامتر داشته باشد. اگر تابعی پارامتر بگیرد به این معنی است که به مقادیری نیاز دارد تا روی آنها کار کند. در مثال تابع مربع، عددی که می خواهید مربع کنید باید به تابع داده شود. این عدد پارامتر تابع است. پارامترها از هر نوع داده ای می تواند باشد.. اگر تابع بیش از یک پارامتر بگیرد پارامترها توسط کاما جدا می شوند و نوع و نام هر پارامتر باید جداگانه مشخص شود. برای اعلان تابعی بدون پارامتر پرانتز باید خالی بماند.
مثال. تابع زیر دارای سه آرگومان x، y و z است.
( void func1(int x, float y, char z
توجه کنید که در انتهای اعلان تابع علامت سمیکولن وجود ندارد واگر گذاشته شود کامپایلر پیغام خطا صادر می شود.
گاهی بین پارامتر و آرگومان اشتباه پیش می آید. یک پارامتر (parameter) یک محلی در هدر تابع است که برای ذخیره مقدار آرگومان عمل می کند. پارامترهای تابع ثابت هستند و در طی اجرای برنامه تغییر نمی کنند. یک آرگومان مقدار وافعی ارسال شده به تابع توسط دستور فراخوانی است. هر زمان که تابعی فراخوانی می شود آرگومان های مختلف می تواند به آن ارسال شود. درون تابع به آرگومان ها توسط نام پارامترهای متناظر دسترسی می شوند.
