زبان C مفهوم اشارهگر NULL را پشتیبانی می‌کند و آن اشاره‌گری است که به هیچ شئی قابل‌‌قبول یا معتبر اشاره نمی‌کند. اشاره گر NULL هر اشاره‌گری است که مقدار صحیح صفر به آن نسبت داده شده باشد.
مثالدر مثال زیر اشارهگر p مقدار صفر دارد.
char *p ;
p = 0 ;
اشارهگر NULL بویژه در دستورهای مربوط به کنترل جریان مفید است، زیرا اشاره‌گرهایی با مقدار صفر false درنظر گرفته می‌شوند، درحالی که متغیرهای اشارهگر با سایر مقادیر true منظور می‌گردند.
مثال در برنامه زیر حلقه while تا موقعی که p اشارهگر NULL نباشد، عمل تکرار را ادامه می‌دهد.
char *p ;
….
….
while (p)
{
….
….
}
این گونه کاربرد اشاره‌گرها، بویژه در کاربردهایی آشکار می‌گردد که آرایه‌هایی از اشاره‌گرها را به کار می‌برد، و در همین فصل بررسی می‌کنیم.
