اطمینان ازاستحکام و انسجام رمز های عبور . با استفاده از سخت افزار مناسب و اختصاص زمان کافی ، می توان هر رمز عبوری را crack نمود. در این راستا می توان با استفاده ازروش های ساده و در عین حال موفقیت آمیز، عملیات تشخیص رمز عبور را انجام داد . اغلب برنامه های تشخیص دهنده رمزعبوراز روشی موسوم به “حملات مبتنی بر سبک دیکشنری ” ، استفاده می نمایند. با توجه به اینکه روش های رمز نگاری تا حدود زیادی شناخته شده می باشند ، برنامه های فوق ، قادر به مقایسه شکل رمز شده یک رمز عبور در مقابل شکل های رمز شده کلمات دیکشنری می باشند( در زبان های متعدد و استفاده از اسامی مناسب بهمراه جایگشت های مختلف آنان ) . بنابراین ، رمز عبوری که ریشه آن در نهایت یک کلمه شناخته شده باشد ، دارای استعداد ذاتی در رابطه با این نوع از حملات خواهد بود . تعداد زیادی از سازمان ها ، آموزش های لازم در خصوص نحوه تعریف رمزهای عبور را به کارکنان خود داده و به آنان گفته شده است که رمزهای عبور مشتمل بر ترکیبی از حروف الفبائی و کاراکترهای ویژه را برای خود تعریف نمایند.متاسفانه اکثر کاربران این موضوع را رعایت ننموده و بمنظور تعریف یک رمز عبور با نام “password” ، صرفا” اقدام به تبدیل حروف به اعداد و یا حروف ویژه می نمایند ( pa$$w0rd) . چنین جایگشت هائی نیز قادر به مقاومت در مقابل یک تهاجم مبتنی بر دیکشنری نبوده و “pa$$w0rd” به روش مشابهی که “password” تشخیص داده می شود ، crack خواهد شد .
یک رمز عبور خوب ، نمی بایست از ریشه یک کلمه و یا نام شناخته شده ای اقتباس شده باشد .در این راستا لازم است به کاربران آموزش لازم در خصوص انتخاب و ایجاد رمزهای عبور از موارد تصادفی نظیر یک عبارت ، عنوان یک کتاب ،نام یک آواز و یا نام یک فیلم داده شود. با انتخاب یک رشته طولانی که بر اساس رویکردهای خاصی می تواند انتخاب گردد( گرفتن اولین حرف هر کلمه ، جایگزینی یک کاراکتر خاص برای یک کلمه ، حذف تمامی حروف صدادارو سایر موارد ) ، کاربران قادر به ایجاد رمزهای عبور مشتمل بر ترکیبی از حروف الفبائی و حروف ویژه بوده که در صورت مواجه شدن با حملات مبتنی بر دیکشنری ، تشخیص آنان بسختی انجام می شود. لازم است به این نکته نیز اشاره گردد که رمزعبور می بایست براحتی بخاطر سپرده شده و بازیابی ( یادآوری)آن مشکل نباشد ( هدف از ذخیره سازی ، بازیابی است اگر چیزی را ذخیره نمائیم ولی در زمان مورد نظر قادر به بازیابی آن نباشیم ، سیستم ذخیره و بازیابی ما با اشکال مواجه شده است ! ). پس از تدوین دستورالعمل لازم بمنظور تولید رمزهای عبور مناسب و آموزش کاربران بمنظور پایبندی به اصول امنیتی تعریف شده ، می بایست از روتین ها ی جانبی متعددی بمنظور اطمینان از پیروی کاربران از دستوراالعمل های اعلام شده ، استفاده گردد. بهترین گزینه در این راستا ، بررسی صحت رمزهای عبور پس از اعمال تغییرات توسط کاربران است .
ویندوز ۲۰۰۰ ، XP و ۲۰۰۳ دارای ابزارهای قدرتمندی بمنظورافزایش توان سیاست های امنیتی می باشند . در اکثر نسخه های ویندوز بمنظور مشاهده سیاست تعریف شده در رابطه با رمز می توان از مسیر زیر استفاده و برنامه Local Security Policy را فعال نمود:

mk

برنامه Local Security Policy دارای تنظیمات زیر است :
Password must meet complexity requirements ، با فعال نمودن سیاست فوق ، رمزهای عبور ملزم به رعایت استانداردهای موجود بمنظور استحکام و پیچیدگی بیشتر در زمان ایجاد و یا تغییر می باشند. در چنین حالتی ، رمزهای عبور تعریف شده می بایست با لحاظ نمودن موارد زیر ایجاد گردند:

◄ رمز عبور، نمی بایست شامل تمام و یا بخشی از نام account کاربر باشد .
◄ رمز عبور می بایست دارای حداقل شش کاراکتر باشد .
◄ رمز عبور می بایست شامل کاراکترهائی از سه گروه از چهار مجموعه زیر باشد :
● حروف بزرگ الفبای انگلیسی ( A تا Z )
● حروف کوچک الفبای انگلیسی ( a تا z )
● ارقام پایه دهدهی ( رقم های ۰ تا ۹ )
● کاراکترهای غیر الفبائی ( مثلا” ! ، $ ، # ، % )