انتخاب کردن عناصر از طریق صفت آنها
تا بدینجا از دوره ی مقدماتی و دوره پیشرفته ی css تمام مواردی که ذکر کرده بودیم مربوط به انتخابگرها، کلاسها و ID ها بودند. یعنی بر اساس برچسب html و یا کلاس و ID که به برچسب داده بودیم، شیوه ی css آنها را کنترل میکردیم. ولی این تنها راه برای کنترل کردن عناصر موجود در صفحه با استفاده از css نیست.
روش دیگر، کنترل کردن عناصر با استفاده از صفتهایی است که به آنها نسبت داده شده است. این ویژگی به خصوص در استایل بندی فرمها بسیار کمک کننده است. به مثال زیر دقت کنید:

cc

در سطر نخست کد html را به شما نشان دادیم، تگ h1 که دارای صفت title است. در ادامه کد css را نمایش دادیم. همانطور که در css مشاهده میکنید ما صفت یا مشخصه ی title را هدف قرار دادیم. یعنی تمام عناصری که دارای مشخصه ی title باشند، به رنگ نارنجی (f90) نمایش داده میشوند.

میتوانیم این کار را به صورت اختصاصی تر نیز انجام دهیم و علاوه بر مشخصه، مقدار دریافت شده را نیز دخیل کنیم، برای مثال:

cf

در مثال قبل تمام عناصری که مشخصه ی title را داشتند تحت تاثیر قرار میگرفتند یعنی:

ds

و هر عنصری که دارای صفت title باشد. ولی در این مثال، تنها عناصری تحت تاثیر قرار میگیرند که مشخصه (صفت) title مقدار hello را دریافت کرده باشد. یعنی اگر داشته باشیم:

cfg

تنها برچسب h1 که دارای title با مقدار hello است تحت تاثیر کد css قرار میگیرد و تگهای p و h2 بدون تغییر باقی خواهند ماند.
در بعضی شرایط، مقداری که صفت دریافت میکند بیشتر از یک واژه است و ما میخواهیم عناصری را که درون صفت خاصی، مقدار خاصی را دارند هدف قرار دهیم. به مثال زیر نگاه کنید:

 

dw

در مثال بالا سه برچسب متفاوت داریم که هر کدام دارای صفت title هستند که مقادیر متفاوتی را دریافت کرده اند. ولی برچسبهای h1 و h2 دارای مقدار مشترکی درون صفت title هستند که آن واژه ی header است. پس در این شرایط میتوانید از کد css زیر استفاده کنیم:

zx

در مثال فوق، اگر عنصری دارای صفت title باشد و درون مقداری که title دریافت کرده است، واژه ی header وجود داشته باشد، تحت تاثیر css ای که تعیین کرده ایم قرار خواهد گرفت.

dea

ستایل بندی فرمهای اینترنتی

همانطور که در ابتدا نیز گفتیم، هدف قرار دادن عناصر با استفاده از صفت آنها بیشتر در فرمها کاربرد دارد که ممکن است نتوانیم به آنها class یا id اختصاص دهیم.

cfo'

به این ترتیب میتوانیم فیلدهای فرم (انتخابگر input) را با توجه به نوع (type) آنها کنترل کنیم.