مفهوم
DHCP optionsپارامتهای کانفیگ اضافی مثل DNS را برای کلاینت ها را فراهم می کند.برای مثال اگر تنظیمات TCP/IP کلاینت را به گونه ای کانفیگ کنید که DNS را بطور خودکار بگیرد (obtain a DNS server address automatically) ، کلاینت باتوجه به تنظیمات DHCP options ، آدرس DNS سرور را پیدا خواهد کرد.بیش از ۶۰ استاندارد وجود دارد که مهمترین آنها در زیر لیست شده اند :
– ۰۰۳ Router در این استاندارد شما می توانید لیستی از آدرس IPv4 برای router هایی که با کلاینت ها در یک subnet هستند را قرار دهید تا در صورت نیاز کلاینت ها پکت های خود را به هاست هایی که مستقیم با شبکه در ارتباط نیستند (remote) بفرستند.
– ۰۰۶ DNS Servers این option آدرس IP های مربوط به DNS سرورهایی را مشخص می کند که DHCP می تواند با آنها در تماس بوده و نام های Domain host را resolve کند.به زبان ساده ، این مورد آدرس DNS سرورهای معتبر در شبکه را به DHCP معرفی می کند.
– ۰۱۵ DNS Domain Name این option نام دمین را مشخص می کند که کلاینت ها از آن برای resolve نام هایی که FQDN نیستند ، استفاده کنند.ابن گزینه شما را قادر می سازد که یک پسوند DNS برای کلاینت ها قرار دهید تا نام DNS ای کاملی داشته باشند.برای مثال اگر نام دمین serversetup.ir باشد، نام DNS ای کلاینتی با نام PC01 ، PC01.serversetup.ir می شود.این گزینه به کلاینت ها اجازه dynamic DNS updates را می دهد.
– ۰۴۴ WINS /NBNS Servers IP آدرس های اصلی (primary) و ثانویه (secondary) مربوط به WINS سرور برای استفاده کلاینت ها
– ۰۴۶ WINS /NB T Node Type یک روش resolve نام های NetBIOS است که کلاینت ها می توانند از آن استفاده کند.
– ۰۵۱ Lease این گزینه مدت زمان lease خاصی را فقط به کلاینت های remote اختصاص می دهد.
