معماری ، به دو گروه عمده معماری که عمدتا” در شبکه های کامپیوتری استفاده می گردد ، اشاره می نماید : Peer-To -Peer و Client – Server . در شبکه های Peer-To-Peer سرویس دهنده اختصاصی وجود نداشته و کامپیوترها از طریق workgroup به منظور اشتراک فایل ها ، چاپگرها و دستیابی به اینترنت ، به یکدیگر متصل می گردند . در شبکه های Client – Server ، سرویس دهنده و یا سرویس دهندگانی اختصاصی وجود داشته ( نظیر یک کنترل کننده Domain در ویندوز ) که تمامی سرویس گیرندگان به منظور استفاده از سرویس ها و خدمات ارائه شده ، به آن log on می نمایند . در اکثر سازمان و موسسات از معماری Client – Server  به منظور پیکربندی شبکه های کامپیوتری ، استفاده می گردد.