اشکال این نوع طراحی نیز مشخص است:
اشتراک اطلاعات بین این سایت ها به آسانی امکان پذیر نخواهد بود.
در نظر داشته باشید به دلیل این که ما از پایگاه داده های مشترک استفاده نمی کنیم ، نمی توانیم به محتوای سایر سایت ها به صورت مستقیم دسترسی داشته باشیم به جز پیاده سازی روش های اشتراک خاصی مانند RSS feeds و web services و سایر موارد. و به دلیل اینکه کاربران یک سایت کاملا جدا از کاربران سایت دیگر هستند ، پیاده سازی یک نام کاربری و رمز عبور مشترک بسیار دردناک خواهد بود. شما نمی توانید کاربران مشترک داشته باشید ، مگر این که به روش خود آن را پیاده سازی کنید که از نظر پیاده سازی و حفظ و نگهداری بسیار دشوار خواهد بود. البته می توانید از اتصال به سرور LDAP نیز بهره ببرید که در مقاله ای جداگانه این روش را بررسی خواهیم کرد.
نگهداری از آن سخت تر می باشد
در حالت کلی ، نگهداری از سایت ها در این حالت یک برگشت به عقب است : هنگامی که مشکل را حل کردید ، آپدیت را اجرا کردید یا هر تغییر دیگری دادید ، اگر خواستار اجرا شدن آن بر تمامی سایت ها هستید ، باید به صورت دستی بر روی تک تک سایت ها اجرا کنید. قوانین ، مجوزها و کاربران نیز باید به صورت جداگانه مدیریت شوند.
