در کامپیوتر، یک ماژول (module )،در کل، یک واحد جدا از سخت افزارها یا نرم افزارهاست. این اصطلاح اولین بار در معماری بکار رفته بود.

۱- در برنامه ریزی کامپیوتر، مخصوصا در زبان های قدیمی تر منجمله PL/1، خروجی مولف‌ زبان به یک پیمانه مقصود برای جدا کردن آن از دیگر منابع عبارات زبانی یود، گاهی اوقات شناخته شده به عنوان واحد منبع. در سامانه های کامپیوتر های بزرگ از قبیل OS/360 متعلق به IBM، واحد مقصود با دیگر واحد های مقصود با هم پیوند داده شده بود تا یک واحد بارشو را تشکیل دهد. ان واحد بارشو (load modul) کد قابل اجرایی بود که شما می توانستید در کامپیوتر اجرا کنید.
برنامه ریزی پیمانه ای (Modular programming) تدبیریست که کارهای مشابه باید در درون یک واحد مشترک کد برنامه ریزی در برگرفته شده باشد و آن کارهای سوا باید به عنوان یک واحد مجزای کد طراحی شوند تا آن کد بتواند توسط برنامه های گوناگون به راحتی نگهداری و استفاده مجدد شود. برنامه نویسی مقصود گرا (Object-oriented programming = OOP) ایده جدیدتری است که به طور ذاتی شامل برنامه ریزی پیمانه ای می شود.

۲- در سخت افزارهای کامپیوتری و وسایل الکترونیکی ، یک ماژول تا حدودی یک واحد فشرده در ترتیب و یا وسیله ای بزرگتر است که طراحی شده تا به صورت مجزا نصب، جابجا و یا سرویس شود. به طور مثال، یک “مجموعه حافظه افزودنى منفرد” { (Single In-line Memory Module (SIMM } یک واحد  “حافظه دستیابى مستقیم”  { (random access memory (RAM } است که شما می توانید به کامپیوتر شخصی تان افزوده کنید.