عملگر یکانی

v\:* {behavior:url(#default#VML);}
o\:* {behavior:url(#default#VML);}
w\:* {behavior:url(#default#VML);}
.shape {behavior:url(#default#VML);}

Normal
۰

false
false
false

EN-US
X-NONE
FA

MicrosoftInternetExplorer4

/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Table Normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:”Calibri”,”sans-serif”;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:”Times New Roman”;
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:Arial;
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}

زبان C مجموعه‌ای عملگر دارد که فقط روی یک عملوند عمل می‌کنند و آنها را عملگرهای یکانی یا تک‌عملوند ‌نامند. این عملگرها اغلب در جلوی عملوند خود قرار می‌گیرند. متداول‌ترین عملگر تک‌عملوندی علامت منفی است که در جلوی یک مقدار ثابت عددی، یا یک متغیر و یا یک عبارت قرار می‌گیرد.

مثالدر زیر نمونه‌‌هایی از عملگر منهای یکانی نشان داده شده است.

–۹۱۵ – ۳٫۱۴۱۵ – ۱۰٫۲۵ –۲e –۴

–sum – (x+y) –۳ _*(x + y)

اگر جلوی مقادیر علامتی قرار نگیرد، علامت آنها مثبت در نظر گرفته می‌شود، ولی به هرحال می‌توان جلوی آنها یک علامت “+” قرار داد که در این صورت “+” را که فقط دارای یک عملوند است جمع یکانی نامند.

مثال در زیر نمونه‌‌هایی از عملگر جمع یکانی نشان داده شده است.

+۹۱۵ +۳٫۱۴۱۵ +۱۰٫۲۵ +۲e – ۴

+sum +(x+y) +۳ _*(x + y)

اگر عملگر مزبور به کار نمی‌رفت، مقدار اقلام بالا باز هم تغییر پیدا نمی‌کرد و به همین دلیل کاربرد این عملگر متداول نیست.

از عملگرهای تک‌عملوندی دیگر عملگر “cast” است که آن را عملگر تبدیل نوع نیز گویند

یکی دیگر از عملگرهای تک‌علموندی عملگرsizeof است که بزرگی عملوند خود را برحسب بایت برمی‌گرداند. عملوند این عملگر معمولاً با نوع داده همراه است، مانند

int , unsignded int , long , float , unsigned

و مشابه آنها، که در این صورت عملگر مزبور بزرگی این نوع ساختمان داده‌های استاندارد را برمی‌گرداند، یا اینکه عملوند آن عبارت است که در این صورت بزرگی آن عبارت را برحسب بایت برمی‌گرداند. جدول نحوه کاربرد این عملگر را نشان می‌دهد.

کاربرد عملگر sizeof

به دستورهای زیر توجه کنید.
k1 = sizeof (char) ;
k2 = sizeof (short) ;
k3 = sizeof (float) ;
k4 = sizeof (int);
k5 = sizeof (int *) ;
k6 = sizeof (double) ;
با اجرای دستورهای بالا مقادیر k3 , k2 , k1 به‌ترتیب برابر ۴ , ۲ , ۱ خواهد بود که به‌ترتیب معرف طول نوع داده char و short و float است. در مورد k4 نیز اگر نوع int گونه‌ای از زبان C به‌ طول ۲ بایت باشد، مقدار k4 برابر ۲ خواهد بود و اگر به طول ۴ بایت باشد، مقدار آن ۴ خواهد بود. k5 نیز بزرگی یک اشاره‌گر به یک داده از نوع integer است که برحسب ماشین مورد نظر ممکن است ۴ بایت و یا عدد دیگری باشد.

درنتیجه اجرای دو دستور زیر
float a ;
printf (“%d%d”, sizeof a , sizeof (float)) ;
مقادیر ۴۴ نمایش داده خواهد شد، که ۴ اول معرف طول متغیر a است (که از نوع float است) و ۴ دوم معرف طول نوع داده float است. درضمن ملاحظه می‌گردد که اگر عملوند این عملگر معرف نوع داده مانند int، float باشد، عملوند در داخل پرانتز محصور می‌گردد و اگر معرف متغیر (مانند a در مثال بالا) باشد، نیاز نیست که در درون زوج پرانتز قرار داده شود.

یکی دیگر از عملگرهای متداول تک‌عملوندی عملگر منطقی “!” به مفهوم نقیض است که در عملگرهای منطقی توضیح می‌دهیم.

Normal
۰

false
false
false

EN-US
X-NONE
FA

MicrosoftInternetExplorer4

عملگر یکانی

درباره نویسنده

ارسال دیدگاه

دسته ها

جستجو

رجیران

نمايندگی

سرورها

طراحی سایت

هاست

ثبت دامنه