کلیه کامپیوترهای شخصی IBM پردازنده ای از خانواده ۸۰×۸۶ دارند. پردازند های این خانواده همگی دارای ویژگی های مشترکی ازجمله زبان ماشین پایه یکسان هستند. البته اعضای جدید ویژگی های خود را به میزان زیادی افزایش داده اند.

تعدادی از پردازنده های این خانواده بدین شرح می باشند:

(۱۹۷۹)۸۰۸۸,(۱۹۷۸)۸۰۸۶
• این CPU ها، که از دیدگاه برنامه نویسی برابر هستند، پردازنده هائی بودند که روی اولین کامپیوترهای شخصی به کار رفته اند. دارای ثبات های ۱۶ بیتی (AX، BX، CX، DX، SI، DI، BP، SP، CS، DS، SS، ES، IP و FLAGS ) هستند و تنها در مد حقیقی عمل می کردند. ۸۰۸۶ دارای گذرگاه داده ۱۶ بیتی و گذرگاه آدرس ۲۰ بیتی بود و بنا براین قابلیت آدرس دهی تا ۱ مگابایت حافظه را داشت و می توانست با داده های ۸ یا ۱۶ بیتی همزمان کار کند. ۸۰۸۸ با گذرگاه داده ۸ بیتی به طراحان اجازه پیچیدگی کمتر و ارزانتر سیستم های کامپیوتری را می داد.
(۱۹۸۳)۸۰۲۸۶
• این پردازنده، که در کامپیوترهای شخصی کلاس AT استفاده شد، دستورالعمل های جدیدی را به زبان ماشین ۸۰۸۶/۸۸ اضافه کرد. اما ویژگی اصلی آن مد محافظت شده ۱۶ بیتی بود که در این حالت می توانست تا ۱۶ مگابایت حافظه را دسترسی پیدا کند. البته برنامه ها همچنان به سگمنت هائی تقسیم بندی می شدند که نمی توانستند بیشتر از ۶۴K باشند.
(۱۹۸۶)۸۰۳۸۶
• اولین پردازنده ۳۲ بیتی که توسط اینتل معرفی شد ۸۰۳۸۶ DX بود که علاوه بر حفظ سازگاری با پردازنده های قبلی اجرای عالی داشت. این پردازنده چند ثبات را به ۳۲ بیتی گسترش داد (EAX, EBX, ECX, EDX, ESI, EDI, EBP,ESP, EIP) و دو ثبات جدید ۱۶ بیتی FS و GS را اضافه کرد. دارای گذرگاه های آدرس ۳۲ بیتی بود و در مد محافظت شده ۳۲ بیتی می توانست تا ۴ گیگابایت حافظه فیزیکی را آدرس دهی کند. برنامه ها دوباره به سگمنت ها تقسیم می شدند اما اندازه هر سگمنت می توانست تا ۴ گیگا بایت باشد. نسخه ۱۶ بیتی آن ۸۰۳۸۶ SX با گذرگاه آدرس ۲۴ و داده ۱۶ بیتی در ۱۹۸۸ بیرون آمد که تنها تا ۱۶ مگابایت را دسترسی داشت.
(۱۹۸۹)۸۰۴۸۶
• ۸۰۴۸۶ DX دارای حافظه نهان و کمک پردازنده ریاضی در یک تراشه بود که حدود ۵۰% سریع تر از ۸۰۳۸۶ بود. ۸۰۴۸۶ SX را هم معرفی شد که تنها پیوند آن با میکروپروسسور ریاضی وجود نداشت.
( ۱۹۹۳)Pentium/Pentium Pro
• پردازنده های ۶۴ بیتی پنتیوم، که چند دستورالعمل را در یک زمان اجرا می کند، سرعت اجرای دستورالعمل ها را بالابردند. این پردازنده ها دارای گذرگاه داده ۶۴بیتی و گذرگاه آدرس ۳۲ بیتی هستند. پنتیوم از نظر کارائی دوبار سریع تر از ۸۰۴۸۶ است و عملیات ممیزشناور را سریع تر انجام می دهد درعین حال که کاملا با قبلی ها سازگاری دارد.
Pentium MMX
• این پردازنده دستورات MMX (MultiMedia eXtensions) را به پنتیوم اضافه کرد. این دستورالعمل ها می توانند عملیات گرافیکی معمول را سرعت ببخشند.
(۱۹۹۷)Pentium II
• این پردازنده توسعه یافته پنتیوم است که قادر است ۴ پردازنده را همزمان پشتیبانی کند و به ۶۴ گیگابایت حافظه دسترسی دارد. درواقع یک پردازنده پنتیوم پرو همراه با دستورالعمل های MMX است.
(۱۹۹۹)Pentium III/(2002)Pentium IV
• این پردازنده ها تنها سرعت اجرای دستورالعمل ها را بالا بردند.