همانطوریکه اشاره شد ریزپردازنده ۸۰۸۶/۸۰۸۸ یک ریزپردازنده ۱۶ بیتی است. پس ثبات های عمومی آن ۱۶ بیتی است و می توانند همزمان ۱۶ بیت داده را در خود جای دهند. (در فهرست مقالات میکرو رایانه جستجو کنید) ریزپردازنده ۸۰۸۶/۸۰۸۸ دارای چهار ثبات عمومی به نام های AX , BX , CX , DX است، که هر کدام از آنها به صورت ۸ بیتی هم قابل استفاده است و به ترتیب به نام های AL , AH , BL , BH , CL , CH , DL , DH نامیده می شوند. یعنی مثلا نیمه کم ارزش ثبات AX ثبات AL و نیمه پرارزش آن ثبات AH است و …
بدین ترتیب با استفاده از این ثبات های ۸ بیتی ، ریزپردازنده ۸۰۸۶/۸۰۸۸ همانند ریزپردازنده های ۸ بیتی قادر خواهد بود پردازش بر روی داده های ۸ بیتی را هم به راحتی انجام دهد. معمولا شماره گذاری بیت های ثبات های ریزپردازنده از شماره صفر خواهد بود. پس بیت شماره صفر هر ثبات، کم ارزش ترین بیت و بیت شماره ۷ (در ثبات های ۸ بیتی) یا ۱۵ (در ثبات های ۱۶ بیتی) پرارزش ترین آن خواهد بود. با وجود آنکه در اکثر دستورالعمل ها می توان تمام ثبات های عمومی را مورد استفاده قرار داد ولی در بعضی موارد نقش خاصی بر عهده هر کدام گذاشته می شود که در اینجا به بعضی از آنها اشاره می شود. (توضیحات بیشتر بعدا” و بتدریج داده خواهد شد):
ثبات AX
پرکاربرد ترین ثبات عمومی است و بنام (نخستین) ثبات انباره نامیده می شود. کاربرد اختصاصی آن بعضی از عملیات رشته و دستورالعمل های محاسباتی نظیر ضرب و تقسیم است. در بسیاری از مواقع اگر عملیات پردازش داده های بلافصل بر روی این ثبات انجام گیرد، فضای حافظه کمتری مورد نیاز خواهد بود.
ثبات BX
به نام ثبات پایه نامیده می شود. تنها ثبات عمومی است که برای آدرس دهی حافظه مورد استفاده قرار می گیرد. یعنی در مراجعه به حافظه به منظور به دست آوردن آدرس حافظه، از محتویات این ثبات به عنوان آدرس پایه استفاده می شود. گاهی به آن ثبات انباره هم می گویند.
ثبات CX
به نام ثبات شمارنده نامیده می شود. در عملیات تکرار و حلقه ها و عملیات رشته از این ثبات به عنوان شمارنده استفاده می گردد. همچنین این ثبات در عملیات جابجایی و چرخش های چندگانه مورد استفاده قرار می گیرد.
ثبات DX
به نام ثبات داده ها نامیده می شود. از این ثبات به منظور ذخیره آدرس ها در عملیات I/O استفاده می شود. در عملیات ضرب و تقسیم هم کاربرد اختصاصی دارد.
