وقتی در طول توسعه نرم افزاتون، احتیاج به آزمایش (تست) برنامتون دارید، حتما نیاز به یه دستگاه مجازی (virtual device) یا شبیه ساز (emulator) دارید. خوب برای ساختن یه دستگاه مجازی اول برنامه مدیریت اس دی کی رو اجرا کنید و از ستون سمت چپ قسمت virtual device رو انتخاب کنید. (در نسخه‌های جدید ستون سمت چپ حذف شده، برای ساختن دستگاه مجازی از منوی بالای برنامه مدیریت اس‌دی‌کی، Tools و بعد هم …manage AVDs رو انتخاب کنید – تصویر راهنما – )

۲.از ستون سمت راست گزینه new رو انتخاب کنید. در پنجره باز شده باید اسمی برای این دستگاه مجازیتون انتخاب کنید.

۳.حالا در قسمت هدف (target) باید اون نسخه ای از API رو انتخاب کنید که قبلا دانلود کردید. (توصیه می شه نسخه ۲.۱ رو انتخاب کنید تا نرم افزارتون روی دستگاه های بیشتری اجرا بشه)

البته اگر بخواید target رو از API 14 به بالا تنظیم کنید نیاز به system-image دارید.

اول system-image مربوط به API مورد نظرتون رو از این آدرس یا این آدرس دانلود می کنید. (درون پوشه API مورد نظرتون روی نوع system-image ای می‌خواید کلیک کنید تا دانلود بشه) بعد در محلی که SDK تون رو ذخیره کردید (کنار فولدر های tools و platforms و platform-tools و …) یه فولدر به اسم system-images درست کنید بعد درونش یه پوشه به اسم API مورد نظرتون ایجاد کنید مثلا برای API-17 پوشه رو به این نام بسازید android-17 و اون فایل که دانلود کردید رو از حالت فشرده خارج کنید و داخل فولدری که همین الان ایجاد کردید بذارید.

۴.این شبیه ساز همه چیز رو شبیه سازی می کنه، باید حجم کارت حافظه (SD card) رو هم بهش بدید (پیشنهاد میشه عدد ۱۰۰۰۰ رو بنویسید)

۵. گزینه ی snapshot رو enabled کنید. این کار (که خیلی هم واجبه :دی) باعث میشه تا هر موقع شبیه ساز رو بستید یه عکس از آخرین وضعیت می گیره و دفعه بعد که خواستید اجراش کنید خیلی سریعتر بارگزاری میشه.

۶.بعدش باید براش یه وضوح تصویر (resolution) مناسب تعیین کنید. (وقتی که خواستیم کارمون رو تو وضوح تصویرهای مختلفی امتحان کنیم برمیگردیم به این قسمت و چند تا دستگاه مجازی با وضوح تصویرهای مختلف می سازیم، ولی فعلا بذارید همون پیش فرضش باشه)

۷.با توجه به سیستمی که استفاده می کنید یه خورده درست کردنش طول می کشه، پس صبر کنید تا تموم بشه.

۸.حالا برای بررسی اینکه آیا دستگاه مجازی درست کار می کنه یا نه، روی اون دستگاه مجازی که ساختید کلیک کنید و از ستون سمت راست گزینه start رو انتخاب کنید

۱۰.حالا ازتون می پرسه که شبیه ساز رو در چه اندازه ای می خواید اجرا کنید (با توجه به وضوح تصویرتون، عدد مناسب وارد کنید) مثلا اینجا اندازه ی ۸۰۰ در ۴۸۰ براش بزرگ بوده گزینه ی scale display to real size رو تیک زده و اندازه دلخواهش رو وارد کرده. در ضمن گزینه ی wipe user data رو میتونید تیک دار کنید تا اگه قبلا از این شبیه ساز استفاده شده باشه (یا حالا مثلا بعدا که دوباره خواستید برای یه پروژه دیگه ازش استفاده کنید) تمام اطلاعات اضافی ذخیره شده رو پاک می کنه و همه چیز رو به تنظیمات اولیه (کارخونه) بر میگردونه.

دو تا گزینه ی بعدی رو هم بذارید تیک دار بمونه (مربوط به توضیحات شماره ۵)

۱۱.حالا وقتی روی Lunch کلیک کنید، شبیه ساز شروع به کار می کنه (البته وقتی برای اولین بار اجراش می کنید خیلی کند پیش می ره از دفعه بعد درست می شه به خاطر ویژگی که تو شماره ۵ تیک دار کردید)

تو آموزش های بعد یاد میگیریم چطور از دستگاه مجازی های متنوع، برای امتحان نرم افزارمون تو نسخه های مختلف اندروید و یا اندازه صفحه های مختلف موبایل ها استفاده کنیم

برگرفته شده از AndroidCode.ir