انواع متغیر

انواع متغیرها
پس از ایجاد ساختار اولیه یک کلاس ، می بایست عناصر داده پایه را به آن اضافه نمود .
در کد زیر ، سه member variable تعریف شده است که اطلاعاتی را در ارتباط با product ( شامل نام ، قیمت و URL آن که به یک فایل image اشاره می نماید ) در خود نگهداری می نمایند .

Public Class Product
Private name As String
Private price As Decimal
Private imageUrl As String
End Class

یک متغیر محلی صرفا” تا زمانی وجود خواهد داشت که فعالیت متد جاری ادامه داشته باشد . به عبارت دیگر ، یک member variable ( و یا فیلد ) به عنوان بخشی از کلاس تعریف می شود و برای تمامی متدهای موجود در کلاس قابل دسترس و استفاده است . این نوع متغیرها ، پس از ایجاد شی ، ایجاد خواهند شد و تا زمانی که شی مورد نظر به فعالیت خود ادامه می دهد ، آنها نیز فعال و به حیات خود ادامه خواهند داد .
زمانی که یک member variable تعریف می گردد ، می بایست با صراحت قابلیت دستیابی به آن مشخص گردد . قابلیت دستیابی پذیری مشخص می نماید که چه بخش هائی از کد قادر به خواندن و تغییر این متغیر می باشند . مثلا” اگر شی A شامل یک متغیر خصوصی (Private ) باشد ، شی B قادر به خواندن و تغییر آن نخواهد بود و صرفا” شی A قادر به انجام این کار خواهد بود . به عبارت دیگر ، اگر شی A دارای یک متغیر عمومی ( public ) باشد ، هر شی دیگر موجود در برنامه این آزادی عمل را خواهد داشت که اقدام به خواندن و تغییر اطلاعات ذخیره شده در آن نماید . متغیرهای محلی از هیچگونه کلید واژه قابلیت دستیابی پذیری حمایت نمی نمایند چراکه این نوع متغیرها هرگز نمی توانند برای سایر کد های موجود در خارج از متد جاری در دسترس باشند .
در یک برنامه ساده ASP. NET ، اکثر member variables خصوصی خواهند بود چراکه اکثر کد نوشته شده توسط پیاده کنندگان در یک کلاس صفحه وب قرار می گیرد .
به موازات تلاش جهت ایجاد عناصر نرم افزاری با قابلیت استفاده مجدد ، اهمیت قابلیت دستیابی پذیری افزایش خواهد یافت