پروتکل پیکربندی پویای میزبان (DHCP) به شما اجازه می دهد ادرسهای IP را بصورت پویا به کامپیوترها و وسایل جانبی روی شبکه اختصاص دهید. آدرس های IP از مخزنی از آدرس های تهیه شده و به کامپیوترها اختصاص داده می شوند. اختصاص آدرس IP بصورت دائم و مو قت خواهد بود. وقتی این مسئله را در نظر بگیرید که باید به هر کامپیوتر مشتری ، آدرس IP ماسک زیر شبکه و آدرس دروازه اختصاص دهید در می یابید که احتمال خطا در اختصاص آدرس ها بسیار بالاست.
DHCP یک محیط پویا ایجاد می کند که آدرس های IP را به کامپیوترها و وسایل جانبی روی شبکه اختصاص می دهد. با این روش با دردسرهای اختصاص آدرس IP بصورت دستی روبه رو نمی شوید و اختصاص آدرس های IP به کامپیوترها با دقت بالایی انجام می گیرد.
سرور DHCP وظیفه دارد آدرس IP ، ماسک زیر شبکه، دروازه پیش ساخته، آدرس سرور DNS و آدرس سرور WINS را به مشتری DHCP ارائه دهد. مشتری DHCP هر کامپیوتر یا وسیله ای روی شبکه است که برای کسب پویای آدرس IP پیکربندی شده است. هنگامی که یک مشتری DHCP برای اولین بار راه اندازی می شود بدنبال آدرس IP می گردد. مشتری یک پیغام DHCP DISCOVER را نشان می دهند که قرارداد IP فرستاده شده به همه سرورهای DHCP را درخواست می کند. پیام نمایش داده شده نام میزبان مشتری و آدرس سخت افزار MAC مشتری را ارائه می کند.
در مرحله بعد یک سرور DHCP که روی زیر شبکه قرار دارد توسط پیام DHCP OFFER آدرس IP پیشنهادی به همراه ماسک زیر شبکه و قرارداد IP را ارائه می کند. این پیام آدرس IP سرور DHCP را نیز شامل می شود.
هنگامی که مشتری اولین پیام DHCP OFFER را دریافت می کند یک پیام DHCP REQUEST به همه سرورهای DHCP شبکه می فرستند و پذیرش پیشنهاد ارائه شده را اعلام می کند. این پیام آدرس IP سرور DHCP ای را در بر می گیرد که مشتری با آن موافقت نموده است. بقیه سرورهای DHCP منتظر می مانند تا هنگامی که مشتری دیگری درخواست آدرس IP داشت به آن درخواست پاسخ دهند. درنهایت سرور DHCP که با پیشنهادش موافقت شده یک پیام تایید برای مشتری می فرستد.
برای نصب خدمات DHCP دوروش وجود دارد : استفاده از ویزارد پیکربندی سرور یا ADD OR REMOVE PROGRAMS. قبل از نصب DHCP روی سرور باید سرور را توسط آدرس IP ثابت پیکربندی کنید.
