به دلیل اینکه این سرویس قرار است به کل شبکه IP بدهد، ابتدا محدوده IP و subnet که میخواهید را مشخص کنید.به خاطر داشته باشید ، سروری را که قصد دارید به عنوان DHCP انتخاب کنید، حتما آن را با یک IP static در همان subnet که مشخص کرده اید، کانفیگ کنید.برای مثال اگر محدوده شبکه را ۲۴/ ۱۹۲٫۱۶۸٫۱٫۰ انتخاب کردید، می توان IP 192.168.1.2 را به DHCP سرور اختصاص دهید. پس از set کردن IP برای سرور، از مسیر زیر رفته و Add role کنید :

Server Manager –> Roles –> Add Role
تیک DHCP Server را زده و Next کنید.در صفحه Select Network Connection Bindings ، شما کارت های شبکه DHCP سرورتان را مشاهده می کنید که می توان توسط آنها به کلاینت ها سرویس داد.اگر یک کارت شبکه دارید، بطور پیشفرض انتخاب شده است. توجه داشته باشید که بایستی کارت شبکه ای را انتخاب کنید که به آن بطور static آی پی داده اید و در همان subnet است که قرار است کل شبکه در آن subnet قرار داشته باشد.

در صفحه بعد ، Specify IPv4 DNS Server Settings، بایستی نام دمینی که قرار است این سرور IP دهی کند را بنویسید(در قسمت parent domain). هنگامی که DHCP یک IP را به کلاینتی می دهد، در DNS یک رکورد برای این کلاینت با این IP ساخته می شود.حال پس از پایان زمان lease آن ، IP را گرفته و به کلاینت دیگری می دهد و IP این کلاینت نیز تغییر می کند.DHCP توانایی آپدیت رکوردهای DNS را بطور خودکار ندارد.در این مرحله آدرس DNS را وارد می کنید تا هنگامی که IP کلاینت تغییر کرد، رکورد آن در DNS نیز آپدیت شود.

در این صفحه شما می توانید ، ۰۱۵ DNS Domain Names و ۰۰۶ DNS Servers را برای همه scope هایی که در مراحل بعد خواهید ساخت ، کانفیگ کنید. ۰۱۵ DNS Domain Names به شما این اجازه را می دهد که یک پسوند DNS ای برای کلاینت های شبکه ایجاد کنید که توسط چیزی که در کادر Parent Domain می نویسید ، تعیین می شود.

۰۰۶ DNS Servers نیز به شما اجازه می دهد تا لیستی از DNS سرورهایی که می خواهید کلاینت ها توسط آنها نام های خود را resolve کنند ، کانفیگ کنید.در این صفحه در کادر Preferred DNS Server IPv4 Address آدرس DNS سرور را وارد کنید که اگر DNS و DHCP هر دو روی یک سرور قرار دارند، همان IP آدرس DHCP را وارد کرده و Validate را بزنید تا صحیح بودن آدرس تایید شود.در قسمت Alternate DNS Server IPv4 Address نیز اگر در سمت کلاینت ، دومین آدرس DNS را وارد کرده اید، در این قسمت بنویسید.
در مرحله بعد، اگر WINS سروری در شبکه دارید می توانید آنرا با انتخاب گزینه WINS is required for applications on this network همانند DNS که در بالا توضیح داده شد، کانفیگ کنید.درغیر اینصورت بدون تنظیم خاصی آن را next کنید.با تنظیم این قسمت شما عملا option ، ۰۴۴ WINS/NBNS Server را کانفیگ کرده اید که لیستی از WINS سرورها را برای کلاینت ها فراهم می کند.همانطور که می دانید WINS سرور همان کار DNS را برای ورژن های قدیمی تر ویندوز انجام داده و از نام های NETBIOS استفاده می کند.در صفحه بعد ، Add Or Edit DHCP Scopes، شما محدوده ای ازIP را مشخص می کنید که به کلاینت ها داده شود.توجه کنید که این محدوده IP بایستی با IP که به کارت شبکه DHCP سرور داده اید در یک subnet باشند و هر subnet می تواند یک scope داشته باشد.برای ساخت scope ، روی Add کلیلک کنید.این مرحله یکی از مهمترین قسمت های کانفیگ DHCP سرور است.شما بایستی مشخص کنید که چه تعداد کلاینت (کلاینت ها وهر وسیله ای که قرار است IP گرفته و وارد شبکه شود) دارید تا تعداد IP هایی که مشخص می کنید به اندازه باشد.

– Scope Name این قسمت فقط برای نام گذاری scope بوده و تاثیری روی کلاینت ها ندارد.

– Starting IP Address و  Ending IP Addressدر این دو کادر بایستی محدوده IP مورد نظرتان را در همان subnet سرورDHCP بنویسید.همانطور که می دانید بایستی همه سرورهایی که در شبکه دارید با آی پی Static کانفیگ شده باشند در غیر اینصورت IP آنها تغییر کرده و مشکلات زیادی را بوجود می آورد.بدین منظورم در این محدوده که تعیین می کنید، تعدادی ازIP ها را برای سرورها خارج کرده و در این محدوده قرار ندهید.برای مثال اگر شما در شبکه سرورهای DNS، WINS ،Domain Controller ،همین DHCP سرور و هر چه تعداد سرور دیگری دارید، بایستی به همان تعداد IP کنار بگذارید. طبق شکل بالا اولینIP که به کلاینت ها داده می شود ۱۹۲٫۱۶۸٫۱٫۲۰ خواهد بود که تا ۱۹۲٫۱۶۸٫۱٫۲۵۴ می تواند IP دهی کند.بنابراین IP های ۱۹۲٫۱۶۸٫۱٫۱ تا ۱۹۲٫۱۶۸٫۱٫۱۹ در اختیار کلاینت ها قرار داده نشده و می توان از آنها به عنوان آی پی static برای سرورها استفاده کرد.

– Subnet Type این بخش به شما اجازه می دهد که مدت زمان lease ، IP های این scope را مشخص کنید.بطور پیشفرض روی Wired (lease duration will be 8 days) کانفیگ شده است که زمان lease هر IP را ۸ روز تعیین می کند. گزینه دیگر Wireless (lease duration will be 8 hrs) بوده که زمان lease را ۸ ساعت مشخص می کند.

– Activate This Scope این گزینه که بطور پیشفرض تیک خورده است، باعث فعال بودن این scope شده ومی تواند IP دهی کند.

– Subnet Mask این همان subnet Mask است که به کلاینت هایی که قرار است از این DHCP و این scope، IP بگیرند، ست می شود.دقت کنید که این subnet mask با subnet mask همین DHCP سرور که قبلا کانفیگ کردید، یکی باشد.

– Default Gateway (optional) کانفیگ این قسمت ضروری نبوده ولی با تنظیم آن شما گزینه ی Router 003 را درoptions فعال کرده اید که به کلاینت هایی که از این scope ، IP می گیرند آدرس default gateway ست می شود.

– در صفحه بعد، DHCPv6 Stateless Mode ، اگر شبکه شما زیر ساخت IPv6 داشته و قصد استفاده از آن را دارید، بایستی کانفیگ شود.ویندوز سرور ۲۰۰۸ از دو حالت stateful و stateless DHCPv6 سرور پشتیبانی می کند.

در حالت DHCPv6 stateless ، کلاینت ها از DHCPv6 فقط برای دریافت پارامترهای مختلف شبکه مثل DNS استفاده کرده و خود IPv6 را دریافت نمی کنند. وقتی شما تنظیمات کارت شبکه کلاینت های IPv6 را روی گرفتن IP بصورت خودکار (obtain an IPv6 address automatically) تنظیم کرده اید، کلاینت ها به جایی که مانند IPv4 از DHCP سرور IP بگیرند، خودشان طی مکانیسم هایی مستقل از DHCPv6 ، IPv6 خود را کانفیگ می کنند. مکانیسم هایی مانند: پیام هایی بصورت اعلان به router که در همسایگی آن کلاینت قرار دارد ، می فرستد (Router Advertisement messages) و یا مکانیسم Exchanging Router Solicitation

اگر از این حالت می خواهید استفاده کنید گزینه Enable DHCPv6 stateless mode for this server را انتخاب و Next کنید. اگر قصد دارید از حالت DHCPv6 stateful استفاده کنید ، گزینه disable DHCPv6 stateless mode for this server را زده و Next کنید.در این حالت DHCPv6 stateless غیرفعال شده و حالت DHCPv6 stateful انتخاب می شود.در حالت DHCPv6 stateful ، کلاینت ها توسط پروتکل DHCPv6 از DHCP سرور یک IPv6 و بقیه پارامترهای شبکه مانند DNS را درخواست می کنند.

اگر گزینه Enable DHCPv6 stateless mode for this server را انتخاب کنید ، پس از Next زدن ، با صفحه ای همانند تنظیمات DNS، IPv4 روبرو خواهید شد که کانفیگی مشابه IPv4 دارد.اگرDisable DHCPv6 stateless mode for this server را انتخاب کنید کانفیگ به پایان رسیده و بایستی پس از نصب سرویس DHCP وارد کنسول آن شده و روی IPv6 راست کلیک کنید و new scope را زده و محدوده IPv6 مورد نیاز خود را انتخاب کنید.

Authorizing DHCP Server

تصور کنید که شما یک DHCP سرور در شبکه کانفیگ کرده اید.فرد دیگری نیز می تواند یک DHCP سرور دیگری را در شبکه کانفیگ کرده و به کلاینت ها IP دهی کند که این کار باعث اختلال در شبکه می شود. Authorize سرور باعث می شود که شماDHCP  سرور را به Domain Controller معرفی کرده و بگویید که فقط این سرور اجازه IP دهی دارد. پس از تنظیمات IPv6 صفحه Authorize DHCP Server ظاهر خواهد شد.در این صفحه یوزر و پسورد ادمین دمین مورد نیاز است. سه گزینه برای انتخاب دارید :

– Use Current Credentials اگر هنگام log in به سرور، از یوزر و پسورد ادمین استفاده کرده و می خواهید که با همین یوزر عمل Authorize در AD DS انجام گیرد، همین گزینه را انتخاب و Next کنید.در کادرUser Name همان یوزر رامشاهده می کنید.

– Use alternate credentials اگر قصد دارید با یوزری غیر از یوزری که با آن log in کرده اید ، Authorize کنید، کافیست این گزینه را انتخاب کرده و گزینه specify را بزنید و یوزر و پسورد مورد نظر خود را وارد کنید.

– Skip authorization of this DHCP server in AD DS این گزینه مرحله authorization را انجام نداده و به پس از کانفیگ واگذار می کند.به خاطر داشته باشید تا زمانی که DHCP سرور Authorize نشود ، نمی تواند به کلاینت ها IP دهی کند.
پس از کانفیگ تمامی این موارد Next کرده و سپس Install کنید.کانفیگ به پایان رسیده و می توانید از مسیرStart –> Administrative Tools –> DHCP وارد کنسول DHCP شوید. پس از ورود به کنسول DHCP ، در ستون سمت چپ ، نام سرور و در زیر آن دو مورد IPv4 و IPv6 را مشاهده می کنید. دقت کنید که اگر این دو مورد فلش قرمز رنگ رو به پایین داشته باشند، به این معنیست که سرور Authorize نشده و نمی تواند IP دهی کند. برای Authorize بایستی روی نام سرور راست کلیک کرده و روی Authorize کلیک کنید.اگر فلش قرمزرنگ به تیک سبز رنگ تبدیل شود ، authorization انجام شده است.به خاطر داشته باشید که اگر هنگام ورود به کنسول تیک سبز رنگ را مشاهده کردید،سرور Authorize شده و نیازی به Authorize ندارد.